Later als ik dood ben..

Later als ik dood ben, is het tweede boek van Ilse Ruijters. De onderkant van de sneeuw was haar schrijversdebuut in 2014. Dit boek werd heel positief ontvangen en won zelfs de Hebban thriller debuutprijs 2015. Nu twee jaar later is er een nieuw boek en ik mocht het lezen voor de Hebban buzz.

Het verhaal begint met een bloederige scene. Iemand is neergeschoten, er is een heleboel bloed. Wat is hier gebeurd? De spanning zit meteen al goed in het verhaal en je bent meteen nieuwsgierig hoe dit gaat aflopen. Vervolgens maken we in het eerste hoofdstuk kennis met Elin. Elin heeft haar vriend aan de kant gezet en is erachter gekomen dat haar leven op leugens is gebaseerd. Zij is er heilig van overtuigd dat diegene die haar heeft opgevoed niet haar vader is, maar haar moeder weigert te vertellen wie haar vader dan wel is. Elin is ervan overtuigd dat haar vader een TBS’er is. Daarom besluit ze te gaan werken in de TBS als sociotherapeut om zo meer te weten te komen over de mensen die daar verblijven en op zoek te gaan naar haar vader en eventuele overeenkomsten met haarzelf. Elin heeft al snel haar draai gevonden tussen de TBS’ers in haar groep. Zo is er Eddy: rustig, stil en teruggetrokken en houdt enorm van eten. Arthur, de pedofiel. De sexy, aantrekkelijke, brede en onpeilbare Rem en haar collega, beveiliger Jurgen. Als Elin op een gegeven moment de mentor wordt van Rem, begint hun relatie een gevaarlijke vorm aan te nemen. Hoe ver zal Elin hierin gaan? En is een TBS’er te vertrouwen? Komt Elin er uiteindelijk achter wie nu daadwerkelijk haar vader is?

Elk hoofdstuk in het boek beschrijft een werkdag in de TBS kliniek. De hoofstukken zijn bijna allemaal geschreven vanuit het perspectief van Elin. Je leert Elin dan ook het best kennen. Je komt meer te weten over haar gedachten (heeft Elin zelf ook sociopathische trekken?) en de moeizame en frustrerende relatie met haar moeder, omdat deze weigert haar iets te vertellen over wie haar vader is.

Ruijters maakt gebruik van korte hoofdstukken, waardoor de vaart in het verhaal blijft. Er is een aantal hoofdstukken waarin je te weten komt welke misdaden zijn gepleegd door de TBS’ers. Ook zijn er een aantal hoofdstukken genoemd later. Deze hoofdstukken kijken vooruit en zijn vooral heel vaag en je weet niet over wie deze hoofdstukken precies gaan. Alhoewel het soms even verwarrend was over wie het hoofdstuk nu precies ging, blijft het een spannend boek. Er is de constante dreiging dat er iets mis kan gaan in de TBS en deze weet Ruijters goed te beschrijven. Het plot is ook meer dan verassend en onvoorspelbaar te noemen. 4* voor dit boek!