Doet je nadenken, en is ook nog eens leuk om te lezen!

Ik begin met dit te zeggen: dit is een belangrijk boek. Eigenlijk zou iedereen deze moeten lezen, zeker onze jeugd – in de hoop dat zij het beter doen.

Ingesloten raakte me diep in mijn ziel. Ik heb dagenlang over de thema’s nagedacht, zeker toen ik in de afgelopen dagen een zekere witte man het podium op zag komen na de verkiezingen en een idiote, maar vooral zorgwekkend en enge speech hield, en die speech kon eigenlijk zo uit de mond van de antagonist van dit boek komen. Maar laten we bij het begin beginnen: Ingesloten is eigenlijk een dystopisch verhaal over wat er zou gebeuren als het land geleid wordt door een extreem rechtse politicus. Zeg een soort Trump, maar dan een Trump met de vrije hand. Layla is een moslimmeisje dat samen met haar ouders totaal onverwacht wordt opgepakt en naar een soort interneringskamp wordt gestuurd. De reden hiervan is dat haar zachtaardige vader, een professor in literatuur, ooit een boek heeft geschreven met poëzie. Haar moeder is een chiropractor, en samen vormen ze een liefdevol gezin, natuurlijk niet perfect, maar wel gelukkig. Als ze in het interneringskamp komen, gaat het natuurlijk niet geweldig, zoals je je kunt voorstellen, er gebeuren echt verschrikkelijke dingen, en soms wil je eigenlijk niet weten hoeveel erger het nog kan worden, maar je leest toch door.

Je ziet hoe mensen langzaam getraumatiseerd worden, en voelt hoe beangstigend het is om gewapende soldaten bij je deur te zien die je vertellen dat je 10 minuten hebt om te vertrekken. En erger. Wat ik erg goed aan dit boek vind, is dat het de lijn volgt van de geschiedenis – omdat dit eerder is gebeurd. Daarmee is het meer realistisch dan dystopisch, helaas. In het boek wordt ook in stukjes het verhaal verteld van de concentratiekampen in de Tweede Wereldoorlog, maar ook de kampen voor Japanners die de Amerikanen toen hadden opgezet, waar de omstandigheden nog slechter waren.

Ondanks dat alles is dit boek toch ook erg geschikt voor jongere lezers, hoewel voor oudere mensen hier ook zeker wat van kunnen opsteken, en het een universele les is over wat er gebeurd als haat tegen een bevolkingsgroep de overhand krijgt. Maar het zal jongeren misschien wat meer aanspreken, zeker omdat ik Layla mentaal een preek zat te geven over de enorme risico’s die ze neemt voor een zoensessie. Maar goed, tieners zijn tieners, en dat hoort er denk ik nu eenmaal bij, haha! Maar deze tiener is wel intelligent en moedig, ook al neemt ze soms wat vreemde beslissingen. Ondanks dat, was ze ook de tiener die als enige de moed had om in opstand te komen en te vechten waar anderen dat niet konden of wilden doen. Oftewel: Layla is geweldig en een voorbeeld. Haar vriendschappen waren ook heel realistisch, en brachten de nodige humor zo nu en dan. Samira Ahmed heeft daarbij ook heel goed laten zien hoe de samenleving eigenlijk in elkaar zit, en hoe mensen eigenlijk ontmenselijkt worden, maar ook hoe het voelt om die minderheid te zijn.

Wat ik in andere reviews heb gelezen, is dat sommige mensen de kampleider meer zien als een karikatuur. En dat klopt ook zeker. Net als Trump. Als je kijkt naar wat die gast twittert, dan is het ook niet meer geloofwaardig. Naar mijn mening zijn die twee vergelijkbaar.

Ik las dit boek net voor de verkiezingen van mei 2019. Gelukkig niet echt een belangrijke, maar het gaf wel een signaal af. Uit het niets hebben we weer een extreem rechtse gast die andere culturen en vluchtelingen haat en hij werd in vele steden de grootste partij. Het is erg verontrustend om dit te lezen, maar vooral wat hij zegt baart me zorgen, over vluchtelingen en vrouwenrechten en Nederlanders met een andere culturele achtergrond. Volgens hem is onze cultuur de beste die ooit is geweest (wanneer was dat dan? De Gouden Eeuw met slavernij, en slechts de allerrijksten die enorm veel geld hadden terwijl 98% van de bevolking honger leed?), en hij zal het ons wel even vertellen in onverstaanbare woorden die heel erg geleerd klinken dus dan zal het wel wat zijn. Ik maak me zorgen. Sorry, het is nogal een politiek geladen recensie geworden, dat was niet helemaal de bedoeling. Dit is mijn interpretatie van het boek in het huidige klimaat, maar iedereen kan het natuurlijk heel anders zien en ervaren. Het is in ieder geval een boek dat je doet nadenken, en ook nog eens heel leuk om te lezen is!