Lezersrecensie
Zolang de citroenbomen bloeien
Zolang de citroenbomen bloeien is een boek dat eigenlijk verplicht leesvoer zou moeten zijn, als ik daar niet tegen was. Dus ehm… doe kaar net alsof ik deze heeeel voorzichtig bovenop je TBR stapel leg in de hoop dat je ‘m oppakt. Want dit boek heeft belangrijke waarheden die niet erg bekend zijn en dat wel zouden moeten zijn.
Mijn vroegere beste vriendin is een Syrische vluchteling, waardoor ik al flink wat mee heb gekregen van de fantastische cultuur, de geweldige, maar vooral ook veerkrachtige mensen. Syrië heeft daardoor bij mij altijd een speciaal plekje in mijn hart. Ik moet zeggen, wat voor mij nieuw is, is deze kant van de revolutie. Ik heb hier nooit veel over gehoord, aangezien zij dus aan de andere kant stond. Ik moet zeggen dat dit boek echt wel mijn ogen heeft geopend. En aan de andere kant voelden de kleine details ook wel weer vertrouwd.
Allereerst is de atmosfeer heel bedrukkend en hopeloos… er is veel geweld, dood klopt elk moment aan de deur, en het leven is niet makkelijk door beschadigde huizen, water- en voedseltekorten en meer. De dingen die ze tegenkomt in het ziekenhuis breken je hart volledig, evenals wat Salama al heeft meegemaakt. Door de prachtige schrijfstijl komt het nóg harder binnen. Het is bijna ondragelijk, maar je gaat toch door, want dat is wat Salama doet. Langzaam komt er meer hoop het verhaal binnendringen, in de vorm van liefde en wie weet zelfs een uitweg, waardoor ze voorzichtig kan dromen van een toekomst, en natuurlijk door de geweldige personage die Kenan is. Haar zus Layla is ook een lichtstraaltje, ondanks dat ze er weinig reden toe heeft blijft ze hoopvol en vol liefde. De plottwist op het einde is echt de plottwist der plottwisten. Wow. Au.
Nog even wat speciale liefde voor Khawf, die in het begin een echte antagonist is, maar zo veelzijdig is dat je hem bijna gaat waarderen. Eén van de betere “slechteriken” die ik in lange tijd heb gelezen.
Dit verhaal zal me heel lang bijblijven. Het is aangrijpend, prachtig geschreven met een belangrijk perspectief.
Mijn vroegere beste vriendin is een Syrische vluchteling, waardoor ik al flink wat mee heb gekregen van de fantastische cultuur, de geweldige, maar vooral ook veerkrachtige mensen. Syrië heeft daardoor bij mij altijd een speciaal plekje in mijn hart. Ik moet zeggen, wat voor mij nieuw is, is deze kant van de revolutie. Ik heb hier nooit veel over gehoord, aangezien zij dus aan de andere kant stond. Ik moet zeggen dat dit boek echt wel mijn ogen heeft geopend. En aan de andere kant voelden de kleine details ook wel weer vertrouwd.
Allereerst is de atmosfeer heel bedrukkend en hopeloos… er is veel geweld, dood klopt elk moment aan de deur, en het leven is niet makkelijk door beschadigde huizen, water- en voedseltekorten en meer. De dingen die ze tegenkomt in het ziekenhuis breken je hart volledig, evenals wat Salama al heeft meegemaakt. Door de prachtige schrijfstijl komt het nóg harder binnen. Het is bijna ondragelijk, maar je gaat toch door, want dat is wat Salama doet. Langzaam komt er meer hoop het verhaal binnendringen, in de vorm van liefde en wie weet zelfs een uitweg, waardoor ze voorzichtig kan dromen van een toekomst, en natuurlijk door de geweldige personage die Kenan is. Haar zus Layla is ook een lichtstraaltje, ondanks dat ze er weinig reden toe heeft blijft ze hoopvol en vol liefde. De plottwist op het einde is echt de plottwist der plottwisten. Wow. Au.
Nog even wat speciale liefde voor Khawf, die in het begin een echte antagonist is, maar zo veelzijdig is dat je hem bijna gaat waarderen. Eén van de betere “slechteriken” die ik in lange tijd heb gelezen.
Dit verhaal zal me heel lang bijblijven. Het is aangrijpend, prachtig geschreven met een belangrijk perspectief.
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Monique
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
