Hebban recensie
Hoewel het idee van magische wezens in mensenvorm ons niet onbekend is
weten Alonso en Pelegrin een interessante draai aan het genre te geven.,* Wat je moet weten
Voor dit boek hebben niet één, maar twee auteurs hun creatieve breinen gebundeld in een poging mee te liften op het immer bloeiende fantasygenre. In hun eigen land werden ze geëerd met de Barco de Vapor-prijs, nu proberen ze ook in ons land fans binnen te slepen met dit eerste deel van een trilogie.
* Het verhaal
Wanneer Alex na een feest bij de Zwarte Molen het meisje achtervolgt op wie hij stiekem al een tijdlang verliefd is, wordt hij zonder het te begrijpen meegesleurd in een wereld vol heksen, clans, Wachters en ander onheil. Langzamerhand komt hij erachter welke rol hijzelf in het verhaal speelt, waar zijn vader vlak voor diens dood mee bezig was, en waarom sommige Medus in hem de Laatste Wachter zien. Die is namelijk voorbestemd om alle Medus uit te roeien tot de laatste man. En dus ook Alex beste vriend en Jana, het meisje van wie hij houdt. Kiest hij voor zijn eigen leven, of dat van zijn vrienden?
* Waarom je dit boek moet lezen, of niet
Hoewel het idee van magische wezens in mensenvorm ons niet onbekend is, weten Alonso en Pelegrin een interessante draai aan het genre te geven. In plaats van met toverstokjes rond te zwaaien gebruiken de Medus andere technieken om mensen te betoveren. Wanneer Alex dit uit eerste hand ondervindt, lijkt er voor hem al geen weg meer terug.
Het verhaal rondom Alex is goed opgebouwd en bevat weinig wendingen waardoor het lekker wegleest. Lezers die eens zin hebben om niet zoveel na te denken en wel van wat fantasy houden, zitten met dit boek gebakken. De oudere lezers zullen de echte thrillerelementen in het verhaal missen, maar voor een jonger publiek zit er genoeg spanning en actie in het verhaal om ze wakker te houden. Hoewel de personages beter uitgewerkt hadden kunnen worden en het verhaal iets minder voorspellend mocht zijn, is het einde toch verrassend en laat het de lezer uitkijken naar het volgende deel.
Voor dit boek hebben niet één, maar twee auteurs hun creatieve breinen gebundeld in een poging mee te liften op het immer bloeiende fantasygenre. In hun eigen land werden ze geëerd met de Barco de Vapor-prijs, nu proberen ze ook in ons land fans binnen te slepen met dit eerste deel van een trilogie.
* Het verhaal
Wanneer Alex na een feest bij de Zwarte Molen het meisje achtervolgt op wie hij stiekem al een tijdlang verliefd is, wordt hij zonder het te begrijpen meegesleurd in een wereld vol heksen, clans, Wachters en ander onheil. Langzamerhand komt hij erachter welke rol hijzelf in het verhaal speelt, waar zijn vader vlak voor diens dood mee bezig was, en waarom sommige Medus in hem de Laatste Wachter zien. Die is namelijk voorbestemd om alle Medus uit te roeien tot de laatste man. En dus ook Alex beste vriend en Jana, het meisje van wie hij houdt. Kiest hij voor zijn eigen leven, of dat van zijn vrienden?
* Waarom je dit boek moet lezen, of niet
Hoewel het idee van magische wezens in mensenvorm ons niet onbekend is, weten Alonso en Pelegrin een interessante draai aan het genre te geven. In plaats van met toverstokjes rond te zwaaien gebruiken de Medus andere technieken om mensen te betoveren. Wanneer Alex dit uit eerste hand ondervindt, lijkt er voor hem al geen weg meer terug.
Het verhaal rondom Alex is goed opgebouwd en bevat weinig wendingen waardoor het lekker wegleest. Lezers die eens zin hebben om niet zoveel na te denken en wel van wat fantasy houden, zitten met dit boek gebakken. De oudere lezers zullen de echte thrillerelementen in het verhaal missen, maar voor een jonger publiek zit er genoeg spanning en actie in het verhaal om ze wakker te houden. Hoewel de personages beter uitgewerkt hadden kunnen worden en het verhaal iets minder voorspellend mocht zijn, is het einde toch verrassend en laat het de lezer uitkijken naar het volgende deel.
1
Reageer op deze recensie