Terug naar de kust

Een vriend die niet meer naar je omkijkt, kinderen waar je alleen voor moet zorgen, een abortus achter de rug, niet echt een droomleventje dus en al zeker niet als je ook nog eens met de dood bedreigd wordt...

"Terug naar de kust" is geschreven door Saskia Noort, een Nederlandse schrijfster en columniste. Het is een thriller die ook verfilmd geweest is, op de markt gekomen in 2003.
Het boek vertelt het verhaal van de alleenstaande moeder, Maria Vos. Ze moet voor haar twee kinderen, Wolf en Merel, zorgen aangezien ze de relatie met haar voormalige vriend Geert heeft beëindigd. Ze heeft net besloten om de zwangerschap van haar derde kind vroegtijdig te stoppen en wordt vlak na haar abortus lastig gevallen door een onbekende. Ze krijgt kaartjes, foto's, pakketjes en sms'jes toegestuurd waarin ze wordt uitgescholden en met de dood bedreigd. Om te ontkomen aan haar belager vlucht ze naar haar zus, die aan de kust woont in hun ouderlijk huis. Deze persoon ontvluchten blijkt al snel onmogelijk en op steun van haar familie of de politie kan ze ook niet rekenen, want zij beginnen haar verhalen al snel in twijfel te trekken.

Als lezer wordt je geconfronteerd met de angsten van Maria voor het welzijn van haar kinderen, haar belager, haar leven dat in gevaar is. Het verhaal gaat ook om geloofwaardigheid en vertrouwen hebben. Er zijn geen mensen die Maria steun geven en niemand gelooft haar verhalen. Maria weet zelf ook niet goed wie ze kan vertrouwen en ze begint na een tijdje zelfs aan zichzelf te twijfelen.
Maar volgens mij is het belangrijkste aspect in het boek liefde, de liefde die Maria aan haar kinderen geeft. Ze zou er alles voor hen doen om hen te beschermen en hen te redden en dat is ook een van de dingen die het boek zo mooi maakt.

"Terug naar de kust" was een boek dat heel vlot las, ik heb het in een korte tijd uitgelezen zonder dat het me begon te vervelen. Dit soort luchtige romans zou ik zeker lezen in mijn vrije tijd. Het is een leuk boek om mee te nemen op reis en te lezen aan het zwembad of in het vliegtuig.
Het boek is verdeeld in korte hoofdstukjes en dat vind ik altijd een pluspunt, dan kan je gemakkelijk stoppen maar het motiveert mij ook om verder te lezen.

Hoewel het hoofdpersonage een alleenstaande moeder is, kon ik me wel inleven in haar personage. Ik voelde sterk met haar mee. Toen haar familie haar verhalen in twijfel trok, werd ik boos. Als er iets mis dreigde te lopen werd ik bang, omdat ik wilde dat het verhaal goed zou aflopen.

Een minpunt was dat ik ergens in het midden van het boek al sterk begon te vermoeden wie de dader was en ook gelijk bleek te hebben. In het begin worden er nog verschillen-de mogelijkheden open gehouden over wie Maria's belager kon zijn, dus mijn verwachtingen waren wel vrij hoog. Ondanks dat ik wist wie de dader was en dat natuurlijk heel jammer vond, bleef ik het verhaal spannend vinden. Het ging dan niet meer om de dader maar wat er zou gebeuren. Zouden ze de belager te pakken krijgen? Geloven ze Maria's verhalen? Eindigt het boek goed of slecht?

Alles in beschouwing genomen, is 'terug naar de kust' een goed geschreven boek, op sommige momenten een beetje voorspelbaar maar met een spannend einde. Zeker een aanrader voor mensen die even willen ontspannen maar geen voorstander zijn van een complex misdaadverhaal.