Nog geen 5 minuten geleden heb ik in de laatste avondzon dit boek uitgelezen en ik denk alleen maar… Wauw. Alweer een tijdje geleden dat ik een dergelijk boek gelezen heb. Spannend en boeiend van begin tot eind! De Helden van New York is een verhaal over het goed en kwaad in de wereld, de dunne scheidingslijn er tussen en de invloed van de maatschappij, het systeem, er op. Het doel heiligt de middelen, zeker in het geval van hoofdpersoon Frank Parrish.

R.J. Ellory schetst een beeld van een getroubleerde man, die recht wil doen aan de slachtoffers. Ondanks dat hij aan de goede kant van de wet hoort te staan, raakt hij meermaals in een vaag tussengebied. Door af te wisselen tussen de zaak in het heden en de gesprekken met de psychologe over het verleden van zijn vader, blijft het verhaal lekker afwisselend. De auteur lijkt de vele conversaties daadwerkelijk gevoerd te hebben, er zit een ondertoon in, alsof je als lezer zelf in het gesprek staat. In tegenstelling tot het boek dat ik hiervoor las, Getuige van Lars Kepler, weet de auteur precies de juiste toon aan te slaan en dit te vertalen naar heldere, duidelijke en bovenal realistische gesprekken.

De setting is een stad waarover ik al meerdere malen heb gelezen, maar doordat de auteur afkomstig is uit Groot-Brittannië, mist het boekt het bombastische ‘hollywoodisme’, wat ik regelmatig ervaar in boeken van Amerikaanse auteurs. En dat komt het verhaal alleen maar ten goede. Het gehele verhaal, inclusief het einde, lijkt een stuk aannemelijker. Dit ook omdat de hoofdpersoon juist een antiheld is.

Ik kan alleen maar zeggen dat dit boek, ondanks dat ik er iets langer dan normaal over deed, me behoorlijk wat nachtrust gekost heeft. Het is mijn eerste boek van R.J. Ellory, maar duidelijk is dat het zeker niet de laatste is!