Een wereld om in te verdwijnen

Je bent een onopvallend, eigenzinnig buitenbeentje. De grootste muurbloem op het feest waar je niet aanwezig wilt zijn. Maar je hebt wel een gave die door anderen begeerd wordt. En die gave zorgt ervoor dat je je huis en je familie moet verlaten.

Ophelia wordt gedwongen haar geliefde, zonnige ark Anima te verruilen voor de ijskoude ark Pool om daar een verbintenis aan te gaan met een invloedrijk persoon. Haar schoonfamilie is nog kouder en voor ze het weet is ze een pion in een spel die ze niet begrijpt en moet ze er alles aan doen om zichzelf niet te verliezen.

De ijzige verloofde is het eerste deel van De Spiegelpassante en is echt een wereld om in te verdwijnen. Een mysterieuze wereld die bij mij een steampunk- achtige sfeer oproept. Een harde, kille wereld met families die elkaar wantrouwen en vermoorden. Je kunt niet eens je eigen familieleden vertrouwen. Iedereen lijkt zijn eigen onduidelijke koers te varen.
Een wereld vol illusies waarin niets echt is. Zelfs als lezer ga je elke personage wantrouwen en ben je behoedzaam omdat je niet weet wat komen gaat.
Meestal voel ik als lezer wel aan in welke richting een boek gaat en weet ik vaak wel hoe het boek gaat eindigen. Dit boek blijft een mysterie tot het einde en heb ik het gevoel nog net zo ver te zijn als op de eerste bladzijde, maar dan wel vol verwachting uitkijkend naar de volgende delen van dit verhaal. Want dit boek boeit. Het sleept je mee. En als je het met Harry Potter wilt vergelijken, is het verslavende effect ook het enige wat vergelijkbaar is. De wereld van De ijzige verloofde is er een die op zichzelf staat. Hou je van fantasy dan is dit echt een aanrader en moet je niet afgaan op ervaringen van anderen, maar het zelf beleven.