Pakkend liefdesverhaal met de sterrenhemel als achtergrond

Een liefdesverhaal met de sterrenhemel als achtergrond, dat klinkt behoorlijk romantisch, nietwaar? Helaas is het verhaal van Carys en Max in Tussen de Sterren van Katie Khan (1982) geen klassiek liefdesverhaal met een happy end. De twee geliefden bevinden zich namelijk in een vrij penibele situatie. Ze zweven door de ruimte, kunnen hun ruimteschip de Laertes niet bereiken en hebben nog maar voor negentig minuten aan zuurstof. Als ze niet snel met een slimme oplossing komen, zullen ze binnen anderhalf uur sterven.

Ze zeggen wel dat heel je leven aan je voorbij schiet wanneer je weet dat je leven op het punt staat te eindigen, en dat is eigenlijk ook wat er in Khans boek gebeurt. Aan ons de eer om getuige te mogen zijn van de liefdesgeschiedenis van de hoofdpersonages en van hun laatse momenten samen. Het verhaal doet een beetje denken aan de film Gravity uit 2013, met Sandra Bullock en George Clooney, maar heeft qua romantiek ook wel iets weg van de film Titanic. Maar deze films en Tussen de Sterren naast elkaar beoordelen is eigenlijk een beetje appels en peren vergelijken.

Bovendien is Khans boek alleen door haar vloeiende schrijfstijl, ronde, complexe personages en originele setting/toekomstbeeld een puur genot om te lezen. Het toekomstbeeld dat Khan schetst is namelijk zowel droevig als intrigerend. Na de catastrofale vernietiging van het Midden Oosten en de Verenigde Staten is Europa een soort utopie geworden waarbinnen de bevolking elke drie jaar dient te rouleren. Individualisme en persoonlijke groei staan voorop, en lange relaties worden ontmoedigd. Carys en Max voelen dat ze samen een toekomst op willen bouwen, maar stuiten op veel weerstand vanuit hun omgeving en de samenleving.

De emotionele strijd die de geliefden leveren is oprecht en meeslepend, maar wordt op geen enkel moment te dramatisch. Ondanks alle narigheid weet Khan een vrij luchtige toon te behouden en bevat het boek ook de nodige humor.

Het verhaal is erg spannend, mede door de korte hoofdstukken en de afwisseling tussen de stukjes die zich in de ruimte afspelen en de flashbacks naar het leven van Carys en Max op aarde. Bovendien weet de schrijfster op een hele natuurlijke manier flashbacks en heden in elkaar over te laten lopen. Helaas kakt het boek tegen het einde wel een beetje in en blijft de langverwachte climax uit. Het voelt haast alsof Khan tijdens het schrijven nog niet helemaal wist welke kant ze uit wilde met het verhaal. Desalniettemin is Tussen de Sterren een creatief en spannend futuristisch liefdesverhaal dat je niet onberoerd zal laten. Het is een debuut waar Khan erg trots op mag zijn!