Dit verhaal blijft plakken.

Wat een verhaal!
Zelf reed ik een tiental jaar geleden een stukje Camino met de fiets. De sfeer "onderweg" is me altijd bijgebleven. De titel en de korte inhoud maakte dat dit boek nogal snel op mijn aankoop lijstje stond.

Ik wil als eerste opmerken dat de schrijfster zeer goed research werk heeft verricht.

Het verhaal is, zoals gewoonlijk, opgedeeld in verschillende hoofdstukken die min of meer een dag in de verhaal lijn weergeven. Hoewel niet het hele verhaal "in het nu" plaats vind. Er zijn verwijzingen naar een jaar geleden en naar de Genocide in de jaren 1990 in Joegoslavië. Elk hoofdstuk geeft ook een stukje van een "brief" weer, dat een verhaal vertelt over enkele kinderen die eerst samen spelen, vervolgens hun pubertijd doormaken en meer naar het einde in het verhaal een verklaring probeert te geven aan een probleem dat eigenlijk niet te verklaren is.
Vanaf pagina 300 was voor mij de suspense zo groot dat ik het boek amper kon wegleggen.

Alles leest lekker vlot, en er zijn niet al teveel personages, dus dit kon ik goed volgen zonder notities te maken.

Mijn plan was om aansluitend een volgend boek te lezen, maar ik ga dit toch enkele dagen laten bezinken