Een bijpersonage die de hoofdpersoon is

Er zijn honderden personages die wachten op hun moment in de spotlights. Wachten tot zij dé rol krijgen waar ze al zo lang naar uitkijken. Tot ze uit de sleur van hun saaie, arme dorpje kunnen ontsnappen. Je voelt je bijna zo schuldig dat je zelf een verhaal wilt schrijven voor de verhaalloze personages. Gelukkig niet té schuldig dat je stopt met het lezen van dit spannende, fantasierijke verhaal.

Indira Novelle weet het zeker: ooit zal zij uitgekozen worden om de held van haar verhaal te worden. Haar eigen verhaal! Haar droom lijkt uit te komen als ze wordt uitgenodigd om auditie te doen en aan ‘De Praktijkschool voor Protagonisten’ in Fabel te studeren. Helaas gaat haar auditie niet zo goed als ze had gehoopt. Gelukkig heeft ze een lieve adoptiefamilie die haar aanmoedigt om haar best te blijven doen. Zeker als er rare dingen gebeuren in Fabel die de school in gevaar brengen. Het ziet ernaar uit dat Indira de enige is die het kan oplossen. Dan moet het toch lukken om een hoofdpersonage te worden?

Schrijver Scott Reintgen maakt in dit boek gebruik van het auctoriale vertelperspectief. Af en toe richt deze alwetende verteller zich tot de lezer. Bijvoorbeeld om iets toe te lichten of om de lezer een gevoel te laten ervaren. In plaats van te vertellen hoe Indira zich voelt, laat Reintgen het je zelf meemaken: "Goed, houd nu je adem in en tel langzaam tot vijftien. (...) Oké. Voelde je dat je hart sneller klopte (...)? Dat is precies hoe Indira zich voelde toen het drakenoog haar opzoog." (Reintger, 2021) Het vertelperspectief zorgt ervoor dat het voelt alsof je zelf in het verhaal speelt, je ondervindt de dingen die Indira meemaakt. Af en toe is het perspectief storend. Door het toelichten van de verteller, besef je dat je je niet in de wereld van Fabel begeeft, maar gewoon op je eigen bank. En dat is jammer, want de wereld van Fabel is juist zo mooi beschreven dat je er niet uit wilt raken.

'De held van Fabel' is een aanrader voor kinderen die van fantasieschool verhalen houden, zoals Harry Potter (J.K. Rowling) of Nevermoor (Jessica Townsend). Voor oudere lezers is dit ook een leuk boek om te lezen. Hoofdpersonages uit verschillende bekende verhalen, zoals Romeo en Julia of In de ban van de ring, spelen een kleine rol; als leraar of als mentor. Dat zorgt voor leuke momenten van herkenning.

Tijdens het lezen leer je stiekem veel over verschillende genres en over kenmerken van een goed personage. Misschien wel zoveel dat je zelf een verhaal gaat schrijven? Er lopen immers nog een heleboel verhaalloze personages rond in het land van Fabel!

Bron:
Reintgen, S., & Leene, M. (2021). De held van Fabel (Vertaling van “Saving Fable”). Overamstel Uitgevers.