Dubbel

Dapper van Hemmerechts om zo'n boek te schrijven. Persoonlijk had ik er wel moeite mee. De -weliswaar fictieve- personage is duidelijk Martin en ik vind dat ze teveel platform heeft gekregen door dit boek, ze komt toch enigszins als slachtoffer naar voren. En misschien is ze dat ook wel. De vraag of monsters worden geboren of worden gemaakt rijst hier. Hoe dan ook is het leed wat zij, en natuurlijk haar ex-man, hebben berokkend onwaarschijnlijk groot en mij lukte het niet om enige sympathie, laat staan empathie, op te brengen voor de hoofdpersoon. Waarschijnlijk was dat de opzet ook niet van Kristien Hemmerechts. Ik geef wel vier sterren, toch. Een boek wat zoveel verschillende emoties en tongen los maakt vind ik per definitie al goed.