Hoeveel kan een mens verdragen?

Ik heb Esther Boek leren kennen door haar debuut 'Geen kind meer', wat ik heel heftig en rauw vond.
'Het leven dat ik kende' is een aangrijpend verhaal, gebaseerd op waargebeurde feiten. Roelf en Ellen zijn een jong koppel en hebben een zoontje Tim. Ze zijn heel plichtbewust, maar toch loopt alles niet zoals zou moeten.
Het boek bestaat uit 3 grote delen, waar wij de 3 hoofdpersonages beter leren kennen. Het hoofdstuk Ellen is heel aangrijpend verteld en je mag er niet aan denken om zoiets als jong koppel mee te maken. Ik heb op dat moment dikwijls met de krop in de keel gezeten.
Sophie is de 3de hoofdpersoon, die we uitgebreid in het laatste deel leren kennen. Net als in 'Geen kind meer' komt hier de onmacht tegenover het rechtssysteem aan bod.
Het verhaal is een combinatie van echte feiten en toch ook wat fictie. Het is uiteindelijk een ontroerende roman geworden, waarbij je de vraag stelt hoeveel een mens uiteindelijk kan verdragen en hoe je toch nog een deftig leven kan uitbouwen.
Ik vond het heel realistisch verteld, het verveelt geen enkel moment. Ik kan het enkel aanraden!