Een paard voor Bobbie

Mooi boek, waarin de schrijfstijl van Gideon Samson duidelijk is te herkennen. Bobbie wil een paard, maar krijgt een fiets. Iedereen ziet dat ze een fiets krijgt, maar Bobbie aait haar cadeau springt op zijn rug en vraagt zacht in zijn oor, ‘ga je mee ervandoor?’ Voor kinderen raakt fantasie de werkelijkheid en dat laat dit boek mooi zien. Ik houd daarvan. En Gideon laat in het midden of het kan of niet, dat is wat de lezer ervan maakt. Bobbie ruilt haar ‘paard’ steeds met een ander vervoermiddel. Wanneer ze een olifant heeft ruilt ze nog één keer, met het paard van een agent en komt uiteindelijk dus met een echt paard thuis. Als papa en mama vragen of ze veel lol had op de fiets, knikt ze en lacht ze voldaan. Wij weten hoe Bobbie het heeft gehad op de fiets, maar ze laat haar ouders in het ongewisse. Dit maakt de lezer tot bondgenoot van bobbie.
Op de laatste bladzijde een prent zonder tekst, van een agent op zijn olifant, een mooie kwinkslag aan het einde van het verhaal. Ook de prenten zijn bijzonder fraai, kortom een gewaardeerd boek.