De monogram moorden

Hercule Poirot zit op een avond rustig in een cafe/koffiebar. Hij wordt aangesproken door een angstige vrouw. Iemand staat op het punt haar te vermoorden maar de beste detective ter wereld mag daar geen onderzoek naar doen. Haastig vertrkt ze dan ook weer. Niet veel later worden er tegelijkertijd drie lijken gevonden
in een hotel. Aam Hercule Poirot de taak om die moorden op te lossen en uit te zoeken wat het verband is tussen de moorden en de geheimzinnige vrouw.

Althans dat denk je want bij ongeveer hoofstuk drie wordt een nieuw karakter geïntroduceerd. Edward Catchpool. Je krijgt het boek te zien vanuit zijn ogen. Vanaf dat moment begin je je te ergeren in het boek. Catchpool kan bijvoorbeeld niet tegen lijken maar werkt bij Scotland yard. Ook ergert Catchpool zich soms mateloos aan Poirot wat ook erg vervelend is om te lezen. Het verhaal draait meer om Catchpool dan om Poirot, terwijl op de cover staat een nieuw Hercule Poirot mysterie.

De acties van Poirot zijn goed, het doorzoeken van de plaats delict, waar hij overigens veel commentaar op krijgt van Catchpool, en de ondervragingen van verdachten. Het boek begint halverwege moeilijk en saai te worden. Veel dingen worden telkens herhaald en het onderzoej schiet niet echt op. Dat Catchpool als groot commentator tegenover Poirot loopt vond ik echt verschrikkelijk.

Het boek leek mij heel interessant aangezien ik de echte Agatha Christie boeken geweldig vond. Maar het boek is echt verknalt door er een nieuw personage in te stoppen. Oon is het te lang dradig en merk je dat de schrijfster op sommige punten geen inspiratie meer had door gewoon weer hetzelfde op nieuw te vertellen. Met pijn en moeite heb ik mij door het boek heen kunnen slepen. Echt geen aanrader!