Een uniek idee, maar teleurstellende uitvoering

Angel Mage verteld het verhaal over Liliath uit Ystara, een krachtige tovenares die op de jonge leeftijd van negentien de sterkste engelen kan oproepen zonder er maar iets voor in te leveren. Wanneer Ystara verwoest wordt door de Ash Blood plague verschuilt ze zich in een sarcofaag en blijft daar voor honderd jaar. Wanneer ze wakker wordt gaat ze door met de taak waar ze honderd jaar geleden aan begonnen was: samen zijn met haar geliefde, de aartsengel van Ystara, Palleniel. Om dit te bereiken heeft ze slechts vier jonge mensen nodig, die ze zal gebruiken om te krijgen waar ze altijd al van droomde.

Dit verhaal had veel potentie, de engelen die opgeroepen konden worden door middel van iconen is een onderwerp dat je niet vaak tegenkomt. Helaas was de uitwerking van dit boek niet al te goed bevallen. Er was weinig diepgang en spanning in het verhaal. Het sleepte de lezer niet mee en ik had nooit het gevoel dat ik echt verder wilde lezen. De schrijfstijl was erg langdradig waardoor de aandacht snel afdwaalde. Ook Liliath was minder indrukwekkend dan er in eerste instantie verwacht werd. Ze had een simpel en egoïstisch doel en dat maakte haar niet erg interessant. De engelen die werden opgeroepen werden als zwakke wezens afgebeeld die niks anders konden dan degene die hun opriep gehoorzamen. Ook dit was een beetje teleurstellend.

Een pluspunt van het boek was de mooie uitgave. De kaft illustreert prachtige iconen die gebruikt worden om engelen op te roepen. Het bracht het verhaal veel meer tot leven, evenals de kaarten aan het begin van het boek. Ook het thema krachtige vrouwen dat voorop stond in dit verhaal was heel leuk uitgewerkt. Het was een unieke ervaring om de drie musketiers als dappere vrouwen te zien.

Kortom, het boek had zeker potentie, maar het was een grote tegenvaller met wat er vooraf verwacht werd. Helaas was de verhaallijn totaal niet meeslepend en de schrijfstijl te langdradig. Hierdoor kan ik dit boek niet aanraden aan andere YA lezers.