Recensie Vier vrienden

Vier Spaanse vrienden van eind twintig trekken een zomer lang met een oud bestelbusje door Spanje, op zoek naar plezier en op de vlucht voor volwassen verantwoordelijkheden. Feesten, veel drinken en achter de vrouwen aan zitten. Het lijkt een vrolijke zomer te worden, maar de losbandigheid confronteert hen alle vier met het contrast tussen het leven dat ze tot dan toe leiden en het leven dat ze eigenlijk zouden willen leven. Vrouwenversierder Claudio wil zich niet binden, maar kan ook niet goed overweg met de vrijheid; Solo heeft een relatie achter de rug maar komt op het bruiloftsfeest van zijn ex-vriendin met een andere man erachter dat hij nog steeds verliefd op haar is; Raúl is getrouwd en laat voor deze zomer vrouw en kind achter om met zijn vrienden de beest uit te hangen, maar blijft via de mobiele telefoon dagelijks in contact met het gezinsleven; Blas is hopeloos op zoek naar een vrouw maar slaagt daar maar niet in.
De eerste helft van het boek is een beschrijving van het platvloerse zomerfeest van de vier vrienden. In de tweede helft wordt de schrijfstijl spitser en humoristischer en komt er ook meer diepgang in de roman. Dan pas doet het boek me denken aan 'De kunst van verliezen' van Trueba. 'Vier vrienden' haalt dat niveau niet, maar is zeker de moeite waard.