"Dat je iets niet ziet wil nog niet zeggen dat het er niet is."

Ook in deze roman speelt Atkinson met de tijd. In afwisselende
hoofdstukken "heden" en "verleden" wordt het wel en wee van de
familie Fairfax beschreven, waarbij het begrip "tijd" niet al te
letterlijk moet worden genomen. Vertelster Isobel valt nogal eens
in een "tijdscheur" en krijgt zodoende het een en ander mee uit een
ver verleden. Zij raakt zelfs opeens totaal verward, wanneer er
allerlei onverklaarbare dingen gebeuren, die later helemaal logisch
verklaard worden door de auteur. Of toch niet? Een geweldige
hutspot van wat wel of niet is gebeurd, doorspekt met tientallen
verwijzingen naar Shakespeare en andere auteurs, evenals diverse
sprookjes. Atkinson is een prima kok, die al deze ingrediënten goed
weet te mengen tot een smakelijk geheel!