goed boek waar je even wat moeite voor moet doen

Korte inhoud: In een sanatorium in de Adirondacks in het noordoosten van de staat New York zijn de tbc-patiënten op elkaar aangewezen. Het zijn veelal arme immigranten. De rijke patiënten verblijven in privé-kuurhuizen. Om de verveling te verdrijven zet een van deze rijken een praatgroep op in het sanatorium, waar de patiënten om beurten spreken over hun werk of hobbies. Ondertussen woedt in Europa WO1 en bekijken de Amerikanen met steeds meer achterdocht hun buitenlandse landgenoten. Dit heeft zijn weerslag op de patiënten en het personeel.

Het boek is geschreven in de wij-vorm, zijnde alle patiënten behalve hoofdpersoon Leo. Aan het eind blijkt hoe vernuftig dat is. Het begin is nogal taai. De patiënten vertellen met enthousiasme over hun hobbies en werk: je krijgt nogal gedetailleerd te horen hoe het opgraven van prehistorische botten in zijn werk gaat of hoe röntgenapparatuur werkt. Zelfs een hele pagina uit een boek van Mendelejev. Maar zodra de onderlinge relaties en de verwikkelingen daar omheen je in hun greep krijgen, wordt het boeiend en zelfs spannend wanneer een gevaarlijk voorwerp in handen van een ondeskundige valt. Goed boek waar je even wat moeite voor moet doen.