Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Hebban recensie

Belofte niet helemaal ingelost

Iris Spanbroek 18 augustus 2014

Oh, avontuur! Oh, dappere ridders en kletterende zwaardgevechten! Oh, magie! Oh, de hemel bewegende strijd tussen goed en kwaad! De Gouden Belofte (oorspronkelijke titel: The Copper Promise) heeft het allemaal. Deze miniserie van Jen Williams, vorig jaar alleen nog verkrijgbaar als downloadbare e-boeken, is in 2014 samengevoegd tot een 500 pagina’s tellende bundel. In vier delen wordt het verhaal verteld van een trotse en kwade heer en twee onbezonnen huurlingen die, in hun zoektocht naar de verloren magie van de lang geleden uitgestorven magiërs, per ongeluk een slapende god wekken. Samen met een gigantisch leger wendt deze god zich tot de wereld en in de vorm van een uiterst kwaadaardige draak valt ze aan. Aan heer Frith, Wydrin en Sebastiaan om Y’Ruen te stoppen. Maar veel zin hebben ze daar niet in en erg gemakkelijk blijkt het daarbij ook niet te zijn. Met een handvol bijdehante figuren tegen een levendig ingekleurd decor wordt je het verhaal ingestort en ben je klaar om de pagina’s te verslinden.

Zonder al teveel moeite schetst Williams situaties, landen en gebeurtenissen die een beetje fantasykenner makkelijk in het bekende high fantasy kan plaatsen. De overheersende verhaallijn is dan ook niet bijster origineel: de draak moet worden verslagen. Het goede moet zijn best doen om het kwade te overwinnen. En ook de middelen die daarbij moeten worden ingezet – magie, gevaarlijke en lange tochten, duistere wezens die eerst uit de weg moeten worden geruimd – roepen geen verbazing op, slechts een (wellicht verveeld) gevoel van herkenning. Van de diepe catacomben tot de hoge bergen, deze fantasywereld beperkt zich tot de standaard en biedt weinig verrassingen. Bovendien zijn er veel herhalingen aan te wijzen. Weer een zwaardgevecht, weer een herinnering aan die ene gebeurtenis, weer een beschrijving van hoe kwaad of wanhopig die of die zich voelt. Dat gaat na een tijdje wel irriteren.

Een soortgelijk verwijt valt te maken aan het taalgebruik en de schrijfwijze. De Gouden Belofte is Jen Williams’ debuut en dat valt hier en daar wel te merken. De schrijfstijl is eenvoudig, stroef en soms zelfs krom. Het komt ongeoefend over en sommige woordkeuzes (vloeken als ‘Shit!’ of beschrijvingen als ‘modieus lang haar’) doen teveel denken aan onze eigen plaats en tijd. Een stukje ongeloofwaardigheid komt dan snel binnensluipen. Dat er hier en daar formuleringsfouten of spellingsmissers opduiken, helpt dan ook niet bepaald. Ook zeer jammer, al kan zou ik daar eerder uitgever Luitingh Fantasy voor moeten aankijken, is de spelfout in “Jen Wiiliams” op de kaft.

Maar onder de kwade draken en goede bedoelingen kronkelen ook nog andere verhaallijnen en deze zijn minstens zo interessant. Elk personage heeft een verleden, een eigen probleem en dat vermengt zich vlekkeloos met hun doel in het grotere geheel. Behalve dat ze ook niet zelden een expositie verbeelden van de wereld die Williams ons wil laten zien, heeft bijna elke kleine keuze invloed op de loop van het verhaal en dat is bijzonder goed met elkaar verweven. Een deel van de omwegen die genomen wordt om deze wereld maar te laten zien, kan echter ook met gemak worden weggelaten. Dat zou het tempo van het nu soms traag vorderende verhaal wel iets opschroeven.

De Gouden Belofte is zonder twijfeling ontsprongen uit een creatief brein en ondanks de clichés zijn er genoeg ontwikkelingen die een golf van verrassing teweeg brengen. De uitwerking mag dan niet altijd op en top zijn, het pure idee erachter is zeker niet slecht. Oefening baart kunst, en als Williams haar schoonheidsfoutjes weg kan werken, heeft ze het zeker in zich om boven de massa uit te stijgen. De Gouden Belofte zal niet de geschiedenis ingaan als een klassieker, maar als je je vrienden eindelijk eens wil introduceren in het fantasygenre, dan is dit geen verkeerde keuze om mee te beginnen – al valt het aan te raden om het verhaal per deel te lezen en niet meteen 500 bladzijdes op schoot te nemen. Al met al is De Gouden Belofte een prima boek dat snel weg hapt. Mocht er nog een mooie nazomer opduiken, ga hier dan mee op het strand liggen.  

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Iris Spanbroek

Gesponsord

Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.