Boven en onder de lagen

Omdat ik de setting van deze roman al dacht te kennen, van de workshopdagen in Katwijk gevolgd, moest ik er wel eventjes inkomen. Immers, ik wist wel, dat iedere roman een eigen interpretatie is. En die was nu ook wat anders dan de werkelijkheid, mij al bekend. Maar al gauw kwam de schrijfster, en ik met haar, los. In de beschrijvingen van de schildersessies, de confrontaties en vragen, en het serieus nemen van vakmanschap. Van zichzelf, oh nee, van Ileana. Mijn boek kwam vol ezelsoortjes te zitten, en ik zat zelf soms met rode oortjes ook. Vervolgens bekeek ik het interview met Mariska in Noordwijk. Wat ik daarvan hier deel, is dat men als lezer of als luisteraar, de schrijfster nooit kwijtraakten. Maar dat zij werden wakker geschud. En juist dat, ook wel die diepzinnigheid, geeft dit debuut haar eigen wereld en werkelijkheid terug. Ik vind dat een prestatie. Ga er maar aanstaan, docente, vrije schilderes EN nu ook auteur te zijn. Niet zo gek dat het vijf jaar duurde, tot alle puntjes op de i stonden. Er bleef zoveel in eigen hand. Misschien juist daardoor is de inhoud in mijn ogen even mooi als de kaft en de vormgeving van deze eerste roman. Gelukkig heeft de auteur al wel een nieuw thema gevonden. Heel graag tot je volgende boek, Mariska!