Brede én wetenschappelijke kijk op BDE

Dr. Steven Laureys (1968) is een internationaal vermaard Belgisch neuroloog, hij werkt aan de Universiteit van Luik en in het universitair ziekenhuis waar hij onderzoek doet naar de werking van de hersenen. Hij schrijft daarnaast ook populaire boeken over deze complexe wetenschap waarmee hij een breed publiek bereikt, op tv is hij ook regelmatig te zien.

Over bijna-doodervaringen zijn al heel wat boeken geschreven die vooral uitgaan van de verhalen van mensen en waar vaak een spirituele of religieuze betekenis aan toegekend wordt en zelfs een bewijs in gezien wordt voor leven na de dood. Steven Laureys vermeldt dit in dit boek en hij bespreekt de verschillende visies hierover, maar zijn insteek is echter helemaal anders is. Hij onderzoekt het fenomeen namelijk als wetenschapper en dit vanuit zijn uitgebreide onderzoek en ervaringen met onder andere comapatiënten maar ook met zijn kennis over de hersenen. Maar hij stelt zich open op en zijn verhaal is dus zeker niet puur wetenschappelijk. Zelf heeft hij nooit zo een ervaring gehad en hij kan dus alleen maar voortgaan op de ervaringen van anderen ook al heeft hij nog zo hard zijn best gedaan om toch enigszins dat gevoel proberen op te wekken. Dit vind hij zelf een spijtige zaak en dat benadrukt hij vaak in het boek, ook al omdat hij wil aangeven dat hij daar in tweede hand over spreekt.

Het boek bevat 18 hoofdstukken maar het is moeilijk om daar een structuur in te ontdekken, zelfs tijdens het lezen van een hoofdstuk lijkt het of de auteur meer met zijn eigen gedachtenkronkels bezig is, het geheel doet daardoor ongeordend aan en dit bevordert de leesbaarheid niet. Als hij praktische ervaringen en onderzoeken beschrijft, leest het wel vlotjes. Om bepaalde quotes of stukjes tekst te benadrukken is er voor een licht oranje kleur gekozen en dit was spijtig genoeg geen goede keuze, je ogen moesten uit hun pijp komen om het gelezen te krijgen.

Bijna dood is zeker een interessant boek als je geïnteresseerd bent in de materie maar het is zeker niet altijd even gemakkelijk te lezen, de wetenschappelijke termen durven je nogal eens om de oren vliegen ook al heeft hij het proberen eenvoudig te houden. Er ontbreekt ook een duidelijke structuur in het boek en er is geen goede opbouw naar het einde toe zodat de lezer uiteindelijk toch wat verweesd achterblijft. Maar je moet het boek niet links laten liggen, het zorgt er zeker voor dat je een bredere kijk krijgt op bijna-doodervaringen en misschien zelfs je mening kan bijstellen, ik heb alleszins mijn kennis vergroot en andere inzichten gekregen en dit was top.