Lezersrecensie
Over wandelen en denken
Rebecca Solnit (Bridgeport, 1961) groeide op in Californië en trok op haar zeventiende naar Parijs om er te studeren. Hierna keerde ze terug naar Californië waar ze verder studeerde aan de San Francisco State University. In 1984 behaalde ze haar master Journalistiek aan de University of California (Berkeley) en sinds 1988 is ze voltijds schrijver van boeken en essays die talrijke prijzen wonnen en over de hele wereld worden vertaald. Ze is een van de belangrijkste denkers van deze tijd op het gebied van milieu, kunst en politiek en is naast schrijver ook historicus, kunstcriticus en politiek activist.
Een boek over wandelen, over schrijvers en filosofen, over pelgrimages, wandelen met een schildpad, Las Vegas, Parijs en de oorsprong van de mens, je kan het niet zo gek bedenken of er is wel sprake van in dit boek. Leidraad in dit boek is zoals de titel zegt, wanderlust of de zin van wandelen. De schrijfster heeft een journalistieke achtergrond maar bij het lezen van dit boek komen toch vooral filosofische beschouwingen aan bod maar wel allemaal met ergens een link naar wandelen.
Aan de hand van 4 grote delen en hierin 17 hoofdstukken die elk over een bepaald thema gaan, probeert ze het fenomeen 'wandelen' te duiden, omschrijven, uit te diepen maar je kan er toch niet goed de vinger op leggen waar ze naartoe gaat. Ze volgt enigszins een soort van geschiedenislijn maar niet strikt en Solnit heeft enkele favoriete 'wandelaars' die regelmatig terug op duiken.
Van alles en nog wat dus en dit over de geschiedenis heen maar toch wel voornamelijk over de laatste paar eeuwen want het wandelen om te wandelen is nog vrij recent. En dan was er nog een groot verschil tussen mannen, vrouwen en andere minderheden of bevolkingsgroepen, ook dit haalt ze frequent aan.
Of Wanderlust een leesbaar boek is, zal voor iedereen wel verschillend zijn maar over het algemeen was dit boek best wel interessant ook al zijn er hoofdstukken die de ene wel zullen liggen en de andere niet. Ik heb er in ieder geval wel wat uit opgestoken en was door meerdere hoofdstukken geboeid. Maar dus zeker niet altijd, er waren delen waar ik wat vlotter overheen ging tot ik dan weer op een interessant deel stuitte. Het boek aanraden is een brug te ver maar toch ben ik tevreden dat ik het gelezen heb. Een boek voor de liefhebber dus.
Een boek over wandelen, over schrijvers en filosofen, over pelgrimages, wandelen met een schildpad, Las Vegas, Parijs en de oorsprong van de mens, je kan het niet zo gek bedenken of er is wel sprake van in dit boek. Leidraad in dit boek is zoals de titel zegt, wanderlust of de zin van wandelen. De schrijfster heeft een journalistieke achtergrond maar bij het lezen van dit boek komen toch vooral filosofische beschouwingen aan bod maar wel allemaal met ergens een link naar wandelen.
Aan de hand van 4 grote delen en hierin 17 hoofdstukken die elk over een bepaald thema gaan, probeert ze het fenomeen 'wandelen' te duiden, omschrijven, uit te diepen maar je kan er toch niet goed de vinger op leggen waar ze naartoe gaat. Ze volgt enigszins een soort van geschiedenislijn maar niet strikt en Solnit heeft enkele favoriete 'wandelaars' die regelmatig terug op duiken.
Van alles en nog wat dus en dit over de geschiedenis heen maar toch wel voornamelijk over de laatste paar eeuwen want het wandelen om te wandelen is nog vrij recent. En dan was er nog een groot verschil tussen mannen, vrouwen en andere minderheden of bevolkingsgroepen, ook dit haalt ze frequent aan.
Of Wanderlust een leesbaar boek is, zal voor iedereen wel verschillend zijn maar over het algemeen was dit boek best wel interessant ook al zijn er hoofdstukken die de ene wel zullen liggen en de andere niet. Ik heb er in ieder geval wel wat uit opgestoken en was door meerdere hoofdstukken geboeid. Maar dus zeker niet altijd, er waren delen waar ik wat vlotter overheen ging tot ik dan weer op een interessant deel stuitte. Het boek aanraden is een brug te ver maar toch ben ik tevreden dat ik het gelezen heb. Een boek voor de liefhebber dus.
1
Reageer op deze recensie
