Grote verscheidenheid aan onderwerpen

Wim Peumans (Tongeren, 1984) studeerde politieke wetenschappen en behaalde een doctoraat in sociale en culturele antropologie aan de KU Leuven. Hij is auteur van academische boeken en voor het bredere publiek schreef hij met 'De Maas' zijn derde boek. Eerder schreef hij 'Jan Peumans. Een zachte anarchist' (2019) en 'Habibi. Het lief en leed van lgbt-moslims' (2021). Verder geeft hij lezingen, doet aan consultancy en freelance schrijfopdrachten.

De auteur deed drie jaar veldwerk en literatuuronderzoek voor 'De Maas' en dat merk je absoluut bij het lezen van dit boek, het staat bol van kennis over allerlei onderwerpen en dat mag je gerust breed zien. Geschiedenis, politiek, economie, natuur, visserij, religie, kunst... het zit er allemaal in en daarbovenop wilde de schrijver een bijdrage leveren aan de grootste uitdagingen in onze tijd: de klimaatcrisis en het massale verlies aan biodiversiteit. De lijst van geraadpleegde bronnen was lang, zéér lang.

Het boek bevat 20 hoofdstukken en ruwweg vertrekt hij van de bronnen om zo op te schuiven naar de monding. Maar helemaal juist is dit niet, Peumans verspringt heel dikwijls en dat is omdat hij in elk hoofdstuk een thema aansnijdt dat te maken heeft met de rivier en dat kan zich uiteraard op verschillende plaatsen voordoen. Ook in historisch opzicht verspringt het vaak, dan zitten we ergens in de Middeleeuwen om vervolgens weer naar de oertijd gekatapulteerd te worden. Wie fan is van structuur komt in dit boek niet helemaal aan zijn trekken.

De manier waarop hij schrijft is helemaal niet wetenschappelijk maar het is eerder zoals hij zelf in feite zegt, 'een literaire biografie'. En dat is het zeker, de ene keer zit je in een geschiedenis of andere les en in het volgende deel in een verhaal. Zijn taal is bijwijlen bijna poëtisch en soms wat humoristisch om dan wat verder weer 'droog' te worden, dan vliegen de jaartallen en details je om de oren. Dit laatste is het grote minpunt van dit boek, de ontelbare details hadden niet gemoeten. Waarschijnlijk beoogde de auteur volledig te zijn en misschien is dat voor sommigen wel interessant maar voor de gewone lezer zorgde het toch voor verlies van de aandacht.

'De Maas' is een echt wel goed te lezen en boeiend boek alhoewel je door het ene thema al meer wordt aangesproken dan het andere. Het verhalende gehalte zorgt ervoor dat je als lezer toch allerlei wetenschappelijke kennis binnenkrijgt op een interessante manier en je kennis gaat er op verschillende vlakken flink op vooruit. En je komt ook heel wat 'weetjes' te weten die gewoon leuk zijn. Als pleidooi om zorg te dragen voor de natuur kan het boek ook tellen, de Maas ondervindt de gevolgen van de klimaatcrisis en daarmee ook de zovele miljoenen mensen die afhankelijk zijn van de Maas voor bijvoorbeeld drinkwater. Denk bijvoorbeeld aan de recentelijke overstromingen van 2021, de hoogwaterramp met de hoogst gemeten afvoer ooit.