Verrassend en met humor

Carolina Trujillo (Montevideo, Uruguay, 1970) kwam in 1976 met haar moeder en zus naar Nederland als politiek vluchteling terwijl haar vader nog twaalf jaar in de gevangenis zou blijven. Vluchtelingen, dierenrechten en klimaatverandering maar ook familie en vriendschap zijn thema's in haar boeken. Ze schreef haar eerste Spaanstalige novelle in 1991 en in 2002 debuteerde ze met haar eerste Nederlandstalige roman. Ze heeft sindsdien nog 5 boeken geschreven waarvan 'De instructies' de laatste is, ze ontving verschillende prijzen alsook nominaties voor prijzen. Ze studeerde scenarioschrijven aan de Amsterdamse Filmacademie, is schrijfster en columniste voor NRC Handelsblad en daarnaast tekent ze ook.

Trujillo is erin geslaagd om de lezer vanaf de eerste bladzijde of regel zelfs in het boek te trekken, en ze zette daarmee dadelijk de toon, het zou een aangenaam en zeker ook humoristisch boek worden. Je was onmiddellijk benieuwd hoe het kan dat 'een volwassen vent met een vaste baan en in bezit van een verklaring van goed gedrag, gekleed in een zelfgemaakt varkenspak aan de rand van een industriegebied in een sloot viel'. Daar móét je toch gewoon meer van weten?!

De opbouw van het boek is fantastisch goed gedaan, het wordt verteld in de ik-persoon en het is Mol die aan het woord is, die 'volwassen vent' dus en 'de sloot' is het startpunt van de raamvertelling, deze speelt in het nu. Dan is er een tweede verhaal dat een jaar eerder start met de uitgebreide voorbereiding van de actie die leidt naar het in brand steken van het slachthuis of 'slachtgebouw' zoals ze zelf zeggen en de sloot. En daartussen kom je dan ook nog het verhaal tussen Nora en Mol te weten dat in hun jonge kinderjaren start. De auteur geeft de korte hoofdstukken netjes een titel maar je mag zelf wel uitdokteren in welke tijdsperiode je zit maar dat heb je wel snel door.

Het thema is dierenmishandeling en Carolina Trujillo neemt hier geen blad voor haar mond, haar beschrijvingen zijn zeer expliciet en gruwelijk. De auteur stelt echter veel meer mistoestanden aan de kaak. Ze neemt de intensieve veehouderij, de bio-industrie dus op de korrel maar tegen dat je verder komt in het boek heeft ze ook nog een en ander te zeggen over politiediensten, hun optreden tegen de activisten, de gerechtelijke procedures en de uiteindelijke rechtspraak.

Carolina Trujillo beschrijft in dit boek wat activisten zoal doen tijdens acties en dit heeft ze heel uitgebreid gedaan, de opzet van het boek is trouwens een 'instructie' over hoe een slachtgebouw in brand te steken en waar je allemaal rekening moet mee houden. Hoe ze dit aangepakt heeft is origineel gevonden maar dat is aan de lezer om te ontdekken. Verder zijn er nog vele manieren beschreven van het voeren van andere soorten acties en daar zijn er zeker ook vele legale bij.

De personages zijn in zoverre beschreven als ze relevant zijn voor het verhaal, verdere uitdieping is er niet bij maar dit hoeft ook niet in dit boek. Het heeft immers een verhaal te vertellen over dierenmishandeling en de consequenties hiervan en wat niet anders dan tot veganisme kan leiden. ‘Zolang je niet vegan bent, mishandel je dieren.' (Carolina Trujillo)

De auteur heeft dit alles vormgegeven in een heel erg goed verhaal dat vlot en zeer aangenaam leest en dat bovenal ook humoristisch is. De ontknoping bleek ook nog knallend te zijn en was op een of andere manier zelfs ontroerend. 'De instructies' is absoluut een goed boek en ik denk dat Carolina Trujillo hier nog wel eens op de leestafel zal verschijnen, het was me zeer goed meegevallen.