Deze tweede van Carrisi is een indrukwekkend en een zeer complex boek. De eerste zin intrigeert je al meteen 'Het lijk deed zijn ogen open'.
Het verhaal begint 'vandaag' in een kort hoofdstukje en dan springt het onmiddellijk naar vijf dagen geleden. Tussen de vijf dagen voorafgaand aan het nu zijn er dan nog verschillende hoofdstukken van een jaar geleden. Carrisi gebruikt een handige tijdsaanduiding tijdens het verloop van deze vijf dagen.
Het onderwerp is niet gewoon, een transformistische seriemoordenaar. En dan de rol van de penitenzieri,ook onbekend. Het moet gezegd dat Carrisi ondanks de complexiteit van het boek, het toch overzichtelijk en boeiend heeft kunnen houden. Niet alleen dankzij de vele plotwendingen, hij prikkelt de lezer ook voortdurend door steeds iets van de sluier op te lichten en je desondanks toch in het ongewisse te laten. En dan is er nog de duiding van de karakters, hij heeft dat schitterend gedaan.
En wat me nog het meest in het oog sprong, is de wijsheid die spreekt uit het verhaal en de dialogen. Carrisi is nochtans maar in 1973 geboren, ofwel heeft hij op korte tijd veel levenservaring op gedaan ofwel is hij een 'oude' geest. Ik was absoluut onder de indruk van zijn levenswijsheid. Van opleiding is hij jurist en criminoloog maar dit verklaart het niet helemaal.
Het tribunaal van de ziel is een gelaagd boek en origineel. Het is niet zozeer spannend, alhoewel het zijn momenten heeft, maar enorm goed geconstrueerd en heel boeiend, het overstijgt het thrillergenre. Donato Carrisi is een meester in zijn vak.