Beeldende sfeerbeschrijvingen

Wanneer Charlottes man overlijdt, keert ze met haar zoontje Henry terug naar haar ouderlijk huis. Haar zwager laat bewakers meegaan naar het afgelegen landgoed. Een van hen kent ze van vroeger. Anthony voelt nog steeds veel voor Charlotte en doet er alles aan om haar te beschermen. Een taak die ineens ernstiger wordt als blijkt dat haar overleden man bij een duistere zaak betrokken was. Dat geeft het verhaal een spannende wending.

Charlotte heeft al veel meegemaakt in de afgelopen jaren. Daar wordt verder niet dieper op ingegaan. Het is moeilijk voor haar om te bepalen wie ze nu kan vertrouwen, maar ze gedraagt zich kranig en neemt de verantwoordelijkheid voor het landgoed op zich. Haar karakter is goed ontwikkeld en je kan makkelijk sympathie opbrengen voor de vastberaden jonge moeder. Ook Anthony heeft een mooi uitgewerkte achtergrond en komt sympathiek over. Hun hernieuwde relatie zorgt voor een flinke dosis romantiek.

De erfenis van Hollythorne house is een levendig en warm verhaal waarin de liefde overwint. Zoals gewend van Sarah Ladd wordt de sfeer van bijvoorbeeld de mistige heidevelden van Yorkshire (Engeland) heel beeldend beschreven. De schrijfster heeft oog voor de kleinste details, waardoor de lezer het verhaal tot leven ziet komen. Voor mij is die schrijfstijl de kracht van het boek en de reden dat Sarah Ladd een van mijn favoriete schrijfsters is. Het is jammer wanneer het soepel lezende verhaal tot een einde komt, want ik zou graag over de wereld die de auteur heeft geschapen willen blijven doorlezen.

Natuurlijk is het een redelijk voorspelbaar eind, maar dat neemt niet weg dat de ontwikkelingen en uitdagingen om bij de goede afloop te komen boeiend genoeg zijn om de aandacht van de lezer vast te houden. De cover geeft het gevoel van deze historische feelgoodroman goed weer: romantiek en spanning rondom een Engels landhuis. De erfenis van Hollythorne house was door de fijne sfeerbeschrijvingen en details een genot om te lezen.