Bijzonder en indrukwekkend

Voor Ambo Anthos mocht ik, nog voor het verschijnen , het boek "Van wie ze waren " van Gaëlle Nohant lezen.
De hoofdpersoon van deze roman is Irène . Een Francaise die getrouwd is met een Duitser, moeder van een zoon. Ze werkt bij het instituut International Tracing Service. Het instituut is gevestigd in Arolsen; opgericht na de Tweede wereldoorlog en bedoelt als documentatiecentrum ove de slachtoffers van de nazivervolging.

Het werk in het instituut is heel belangrijk voor haar; Irène is er gaan werken omdat ze reageerde op een advertentie van het instituut die op zoek waren naar een Franstalige onderzoeker..Maar wat ze daar doet, deelt ze niet met haar (schoon) familie. Grotendeels heeft dat ook te maken met het oorlogsverleden van haar schoonvader.
Na een aantal jaren krijgt Irène een speciale opdracht. In het archief van het instituut liggen duizenden voorwerpen die gevonden zijn in de bevrijde kampen. De medewerkers worden gevraagd om de eigenaren/nabestaanden te achterhalen en zo hun eigendommen terug te geven.
Irene kiest 3 voorwerpen en gaat ermee aan de slag. Ze doet veel onderzoek en gaat op reis. Ze hoort vaak gruwelijke verhalen maar geeft niet op en weet uiteindelijk ( door niet op te geven ) de nabestaanden terug te vinden .
Het bijzondere en indrukwekkende verhaal is fictief maar het instituut bestaat echt en de medewerkers aldaar zijn nog steeds druk bezig met het bijhouden van het archief en het beantwoorden van vragen van onderzoekers en nabestaanden.
De auteur heeft een prettige schrijfstijl en heeft terecht een literaire prijs voor deze roman gekregen.
Een echte aanrader over het werk van de medewerkers van een instituut waarover iedereen zou moeten horen.