Verdwalen op het liefdespad van een sterrenkoppel

Recensie Susan Smit – De eerste vrouw

Hoewel geschiedenis niet direct het onderwerp is waarmee ik me bezighoud,
trok dit boek al gauw mijn aandacht. Niet alleen omdat ik met groot plezier destijds Smits’ debuut ‘Heks. Een magische reis door de westerse spiritualiteit’ heb gelezen,
maar ook omdat ik benieuwd was of ze me wederom zou weten te raken.
En dat zou ze doen, zelfs tot ver boven mijn verwachtingen.

Ik heb me laten leiden door het verhaal zelf, en dat is ook waarop ik het beoordeel,
ik heb immers geen verstand van schrijfstijlen, maar wilde het verhaal puur op zichzelf beoordelen, en niets meer dan dat.

Het boek beschrijft het verhaal van de carrières van de Nederlandse Lou Tellegen,
die in de begintijd van zijn carrière slechts poseerde voor beeldend kunstenaars,
en de Amerikaanse operazangeres Geraldine Ferrar, begin 1900, en hoe zij een rol
in elkaars leven gingen spelen.
Aan het begin van het verhaal is Geraldine aan het woord,
telkens worden de twee personages afgewisseld. Het begin geeft al aan waar het verhaal eindigt, hoewel ik dat, gek genoeg, onderweg ben vergeten, zo erg ging ik op en het verhaal, waardoor ik aan het einde alsnog een schok kreeg.

We worden ver in de wegen van beide artiesten betrokken, het voelt bijna aan alsof ze
oude vrienden waren, zo persoonlijk. We maken hun worstelingen, onzekerheden, nieuwsgierigheid en verwondering mee alsof ze het in hoogsteigen persoon
aan ons zouden vertellen.
Het eerste woord dat als beoordeling over het verhaal in me opkomt is ‘meeslepend’.
Als je je zo erg in het verhaal verliest, waardoor het slot, dat zelfs al aangekondigd is,
als schok komt, kun je wel stellen dat ik er in ben verdwaald.
Ik heb me laten leiden door het verhaal, totaal laten inpakken, laten mee vloeien,
want dat je je in het verhaal kunt verliezen, staat bij mij als een paal boven water.

Lou is een rokkenjager en brengt zijn nachten vaak door met scharrels die hij hier en daar opdiept. Totdat hij de tegenspeler wordt van Geraldine, waarmee hij zal trouwen, nadat hij is weggegaan bij zijn vorige twee vrouwen, met zelfs een dochtertje bij de eerste, wie hij samen achterliet in Parijs.

Hij raakt al gauw van Geraldine, die al tot beroemdheid is gestegen, onder de indruk, en zowaar zij ook van hem. Een huwelijk zal volgen, een lang en meeslepend, maar of het zal standhouden?

Mijn keuze is om niet te veel van de loop van het verhaal prijs te geven.
Het verhaal was voor mij zo meeslepend, zoals ik eerder aangaf, dat ik zou willen uitnodigen het boek zelf te gaan lezen. Hoewel het boek niet door iedereen even goed beoordeeld wordt, vraag ik me af waar dat vandaan komt, en of er dan misschien iets langs me heen is gegaan.
Mij persoonlijk viel geen minpunt aan dit verhaal te ontdekken, behalve dat het uit was.
Met veel plezier heb ik me door dit verhaal laten opnemen, en heel graag heb ik het gelezen.
Ik hoop dat er meer mensen zijn die, met dezelfde positieve indrukken, dit boek na het uitlezen dichtslaan. Dit was een aangename tijdsbesteding, dat zeker, en het is absoluut een goed besluit dit boek te gaan lezen. Als anderen ook maar een fractie van wat ik heb ervaren, óók ervaren, dan zullen zij zich, net als ik, afvragen waar de mindere beoordelingen vandaan komen.

Zelfs ver na hun tijd, als hun namen klinken als die van vreemden, ben ik onder de indruk van de levens van Geraldine en Lou, zoals die zich in dit verhaal naar mij hebben ontvouwd.