Overtreffende trap van psychologische thriller

De Skinner methode is het tweede deel van de project X trilogie en het vervolg op De Dode Kamer.

Misha Larsen is voor poging tot doodslag veroordeeld en zit zijn straf uit in een Amerikaanse staatgevangenis in New York. Zijn broer Lennart en zijn boezemvriendin Maren zijn eveneens in New York om hem bij te staan. Lennart wordt door Misha wat afzijdig gehouden en met mondjesmaat laat Misha Lennart wat meer van zijn motieven weten. Lennart krijgt de opdracht van Misha om wat meer over de achtergronden van zijn medegevangene, de seriemoordenaar, Donald Skinner te weten te komen. Met beide handen grijpt Lennart deze kans om dichterbij zijn broer te komen en stort zich vol overgave op deze taak. Hij graaft steeds verder in het verleden van deze psychopaat en stuit daarbij op een sekte met als leider de onlangs geëxecuteerde Macchias Dawson.

De relatie tussen Misha en Donald Skinner is obsessief te noemen. De spanning is voelbaar, het is een kat en muisspel en toch hebben ze elkaar nodig om hun persoonlijke doelstelling te laten slagen. Geven en nemen, duwen en trekken. De medepartners in crime van Misha zijn hier niet helemaal van gediend en kunnen daar wel eens een andere wending aan gaan geven.

In Seattle verdwijnen steeds meer meisjes die na een bepaalde periode op dezelfde methode als de Skinner Methode dood worden aangetroffen. Rechercheur Elaine Sloane houdt zich met deze zaak bezig en ziet de verbanden met Donald Skinner en diens verleden. Ze bezoekt hem in de gevangenis om hem met de overeenkomsten te confronteren. Als stokpaardje achter de deur heeft ze hierbij de hulp van Joel (ook wel Joey genoemd) die de drugsscene, als veelgebruiker als geen ander kent. Maar Joel is een zorgenkind en Sloane ontfermt zich al jaren over hem door zijn financiën te beheren en haar vermoeden over zijn verleden.

Tijdens de bezoeken van Sloane aan de staatgevangenis in New York maakt ze kennis met Lennart Larsen en ontstaat er een liefdesrelatie. Lennart probeert zoveel mogelijk bij haar te zijn en pendelt continue op en neer van New York naar Seattle. Elaine Sloane en Lennart hebben beiden hun focus op Donald Skinner gericht maar allebei met een ander doel voor ogen.

Wat verbindt deze personen allemaal met elkaar? Is het Donald Skinner die aan de touwtjes trekt? Slaagt Misha er in om zijn project X te voltooien? Allemaal vragen die (deels) worden beantwoord in het tweede deel van project X

Een psychologische thriller staat er op de voorzijde van De Skinner Methode. Soms twijfel je over de benaming van een bepaald type boek. Nou, ik kan je verzekeren, dat na het lezen van (eerst De Dode Kamer) De Skinner Methode hier geen twijfel meer over bestaat.

Wikipedia zegt: Een psychologische thriller is een filmgenre waarin vooral het psychologische aspect in een thriller belicht wordt. Waar een thriller in het algemeen een film is met een spannend plot, wordt bij een psychologische thriller een karakterschets van de hoofdpersoon en bijrollen neergezet en gedurende de film gevolgd.
Waar film staat geldt uiteraard ook voor een boek.

En vooral dat “karakterschets van de hoofdpersoon en bijrollen NEERGEZET”. De personages in De Skinner Methode zijn niet alleen maar neergezet. Nee, ze zijn er echt. Je kunt ze voelen, aanraken, knuffelen, verafschuwen, haten, inleven, vastpakken etc.
Ze zijn zo krachtig neergezet! Ongelooflijk knap. Je wordt door ze meegezogen in hun wereld. De gewone wereld wordt een ander universum.

Weet je wat ook zo fijn is aan deze boeken? Ze zijn niet zo snel uit! Dus vele (lees-)uren doorbrengen in een andere wereld. Maar liefst 582 pagina’s houden je in de ban. Heel handig dat het boek is opgedeeld in zeven episodes; kun je even ademhalen want het zou zonde zijn als deel drie hierna niet meer gelezen kan worden omdat je vergat adem te halen.

Zeker een compliment waard is ook dat, in vergelijking met De Dode Kamer, de spel- en typfoutjes tot een minimum beperkt zijn. Ergens eentje gezien maar dat was zo verwaarloosbaar dat ik niet eens meer weet waar. Hulde aan de proeflezers.

De cover is in dezelfde stijl opgebouwd als De Dode Kamer. Staat altijd goed in de boekenkast naast elkaar! Een blauwdruk van Seattle met in gele letters de titel en auteur; een mooi contrast.

Wat schreef ik alweer in mijn recensie van De Dode Kamer? Chapeau Bronja! Wat een prachtig debuut. Een aanwinst voor de Nederlandse literatuur. Tweede woord wat in me opkomt: Respect! Respect om een dergelijke pil te schrijven, als debuut, op jouw jonge leeftijd die zo blijft hangen. En het derde: Trots! Trots dat ik jouw boek mocht lezen, dat ik "betrokken" ben bij het begin van je grootse schrijf carrière. Ik ben ervan overtuigd dat De Dode Kamer binnen nu en korte tijd een "must-have" is voor heel lezend Nederland. Niemand zal zich verbazen als ik eindig met het geven van een dikke 10, oftewel in sterren 5.

Deze woorden voor De Dode Kamer zijn ook zeer zeker toe te delen aan De Skinner Methode maar dan in een overtreffende trap:

Dames en heren, mag ik een groot applaus voor Bronja Hoffschlag, winnares van de Hebban/Crimezone thriller debuutprijs met De Dode Kamer. Met het tweede deel De Skinner Methode heeft ze zichzelf overtroffen en kan Bronja gekroond worden als “the queen” van de psychologische thriller in de Lage Landen. Let op mijn woorden; de project x trilogie blijft niet binnen de landsgrenzen…het beest komt los uit zijn ketens en zal de wereld veroveren.

Vanaf vandaag bestaan vijf sterren niet meer, daar doen we niet meer aan. Het worden er zes ******.

Please Bronja, wil je alsjeblieft een beetje doorschrijven? Hoe kan ik het zolang uithouden zonder Skinner-dope?