Ze gaan er met je neus vandoor

Over het verhaal
Er heeft vannacht een sneeuwman
in de tuin gestaan. Een konijn kwam
tevoorschijn en keek zo lief

dat de sneeuwman ervan smolt.
Hij boog zich voorover om het konijn
teder te kussen en plotseling beet
het beest hem in zijn neus. Het rende weg
met in zijn bek de wortel die hij uit
het gezicht van de sneeuwman getrokken had.

Zo is de liefde. Je dénkt dat er
van je gehouden wordt, maar
ze gaan er met je neus vandoor. (blz. 7)

Dit is het eerste gedicht in dit boek. Maar daarna volgen er twee lege bladzijden. De letters beginnen zich zorgen te maken over de dichter.

Jongens, er is iets niet in orde! Kan iemand gaan kijken wat er aan de hand is? Weet iemand waar onze dichter is? Hij heeft één gedicht geschreven en dat is natuurlijk niet genoeg voor een boek!
Onze dichter ligt onder de tafel.Wat doet hij daar? Hij zegt dat we hem met rust moeten laten. Hij heeft ernstig liefdesverdriet en wil nóóit meer een bundel schrijven.
Wat een aansteller. Zegt maar dat wij daar niks mee te maken hebben en dat hij gewoon aan het werk moet gaan.
Hij wil niet. Zijn letterlijke woorden zijn: ‘Stik maar!’ Hij zal wel willen dat we medelijden met hem hebben. (blz. 11)

De dichter heeft liefdesverdriet en wil geen gedichten meer schrijven. De letters zijn boos. Ze willen niet genegeerd worden. Ze besluiten op zoek te gaan naar iemand die het liefdesverdriet van de dichter kan wegnemen. De letters van een andere dichter reageren op deze advertentie en ze worden uitgenodigd voor een kennismaking.

Aha, wel, wij moeten er even over nadenken. Het is fijn dat jullie langs wilden komen! Dank voor jullie komst. We zullen jullie heel gauw laten weten of wij denken dat het iets kan worden. Dag, hoor!
Nou, wij willen graag blijven, als jullie het niet erg vinden. We zijn er nu toch. Eh, dat is eigenlijk niet de bedoeling! Wij hebben besloten om niet te vertrekken. Wij vinden dit namelijk een prettige omgeving. Wij voelen ons erg op ons gemak op deze bladzijden.
Haha, dat is fijn om te horen, maar jullie kunnen niet blijven, want daar is helaas geen plaats voor. Goeiedag, en het beste!
Wij gaan niet. Wij blijven. Wij denken dat het beter is als júllie vertrekken!
Daar kan natuurlijk geen sprake van zijn! Wij wónen hier. Dit is het boek van ónze dichter. Jullie zijn hier op bezoek en nu is het tijd dat jullie weer gaan. Het was heel gezellig en tot ziens.
Zie maar dat je ons er weer uit krijgt! (blz. 26)

De letters beginnen te ruziën. De nieuwe letters (rode letters) willen blijven en proberen de oude letters (zwarte letters) het boek uit te werken. Kunnen de zwarte en rode letters samenwerken of komt er een oorlog?

Ik vind dit boek fascinerend, grappig, spannend, zielig