Hebban recensie
In het boek worden elementen uit de misdaadroman
de Science Fiction en de reli-thriller door elkaar gesmeed.,De duistering van Gerhard Hormann dateert uit 2004.
Het verhaal opent met de introductie van de verschillende personages. Een zwerver, een priester, een wetenschapper en een jonge weduwnaar. Ze hebben gemeenschappelijk, hoewel ze elkaar niet kennen, dat ze gekweld worden door angstaanjagende visioenen of dat ze vrezen voor het lot van de wereld. Wereldwijd vinden catastrofes plaats: vulkaanuitbarstingen en aardbevingen. En dan is er ook nog een vlucht in een Airbus die achteraf betekenis krijgt.
De duistering is geen doorsnee misdaadroman. In het boek worden elementen uit de misdaadroman, de Science Fiction en de reli-thriller door elkaar gesmeed.
Ik ben niet gelovig en zodra gepretendeerd wordt dat een geloof de enige juiste waarheid is, haak ik af. Daarnaast kan Science Fiction mij niet echt bekoren. Redenen genoeg om met enig voorbehoud te beginnen aan De duistering.
Na het lezen van dit boek kan ik niet anders concluderen dan dat het verhaal goed in elkaar zit. En Gerhard Hormann is nergens belerend over de waarheid of het geloof. Het boek bevat weliswaar een duidelijk boodschap over moraal, maar de schrijver dringt zijn verhaal niet op. Wel biedt hij een kader en neemt stelling.
Het boek is een symbolische vertelling over moraal, goed en kwaad, schuld, boete, geweten en verdriet. Deze themas worden zowel op algemeen maatschappelijk als op het persoonlijke vlak uitgewerkt.
Al met al een vlot geschreven, fantasievol en vaak spannend boek met veel symboliek en een verrassend, apocalyptisch einde. De uitgezette lijnen vallen mooi samen.
De schrijver heeft een persoonlijk voorwoord en een nawoord opgenomen en legt uit waarom dit boek en het thema voor hem extra betekenis hebben.
Deze toelichting geeft iets extras aan De duistering.
Een goed gecomponeerd boek met een verrassend einde.
Het verhaal opent met de introductie van de verschillende personages. Een zwerver, een priester, een wetenschapper en een jonge weduwnaar. Ze hebben gemeenschappelijk, hoewel ze elkaar niet kennen, dat ze gekweld worden door angstaanjagende visioenen of dat ze vrezen voor het lot van de wereld. Wereldwijd vinden catastrofes plaats: vulkaanuitbarstingen en aardbevingen. En dan is er ook nog een vlucht in een Airbus die achteraf betekenis krijgt.
De duistering is geen doorsnee misdaadroman. In het boek worden elementen uit de misdaadroman, de Science Fiction en de reli-thriller door elkaar gesmeed.
Ik ben niet gelovig en zodra gepretendeerd wordt dat een geloof de enige juiste waarheid is, haak ik af. Daarnaast kan Science Fiction mij niet echt bekoren. Redenen genoeg om met enig voorbehoud te beginnen aan De duistering.
Na het lezen van dit boek kan ik niet anders concluderen dan dat het verhaal goed in elkaar zit. En Gerhard Hormann is nergens belerend over de waarheid of het geloof. Het boek bevat weliswaar een duidelijk boodschap over moraal, maar de schrijver dringt zijn verhaal niet op. Wel biedt hij een kader en neemt stelling.
Het boek is een symbolische vertelling over moraal, goed en kwaad, schuld, boete, geweten en verdriet. Deze themas worden zowel op algemeen maatschappelijk als op het persoonlijke vlak uitgewerkt.
Al met al een vlot geschreven, fantasievol en vaak spannend boek met veel symboliek en een verrassend, apocalyptisch einde. De uitgezette lijnen vallen mooi samen.
De schrijver heeft een persoonlijk voorwoord en een nawoord opgenomen en legt uit waarom dit boek en het thema voor hem extra betekenis hebben.
Deze toelichting geeft iets extras aan De duistering.
Een goed gecomponeerd boek met een verrassend einde.
1
Reageer op deze recensie
