Schemergebied

De vrouw van Frans Karsten komt op een avond niet terug. Hij is verontrust en rijdt de weg die ze genomen moet hebben. Hij ontdekt haar, ze is doodgereden. De dader wordt gevonden. Frans Karsten is gek van verdriet. Zes jaar later komt Beatrijs Fricken, een televisieverslaggeefster, de zaak op het spoor. Ze ziet brood in het verhaal van Karsten en benadert hem. Dat wordt het begin van een reeks incidenten die levens op de kop zetten…

Terugslag is een boek dat vlot en plezierig leest. De structuur is helder, hoewel de lezer soms even op het verkeerde been staat over het grensgebied tussen fictie en realiteit. Frans Karsten is overduidelijk blijven hangen in het rouwproces door de dood van zijn vrouw. Hij kan haar niet vergeten en leeft bij vlagen in een schemergebied. Terugkerende dromen bezoeken hem en soms heeft hij flash backs. De schrijver lardeert zijn boek consequent met dit vleugje schemer. Hypnose, dromen en fantasieën spelen een rol. Maar Gerhard Hormann houdt daarnaast de structuur van het verhaal prima in de hand.  
De auteur laat herkenbare Nederlandse situaties en namen voorbij komen. Hierdoor komt het dichtbij.
   
Het karakter van Frans Karsten is goed uitgewerkt. Hij is een desolate man met depressieve gedachtes. Het boek heeft onverwachte wendingen en de schrijver dient deze  - op soms onconventionele wijze - op aan de lezer. Dat heeft een verrassend effect. Tot het eind van het boek blijft het gissen over de toedracht van gebeurtenissen. En tot slot is er een mooie climax.

Zijn er nog kritiekpunten? Ik vond Beatrijs Fricken iets teveel een karikatuur van een nieuwsbeluste journaliste. Al met al een Nederlandse thriller van goede kwaliteit met een psychologische invalshoek. Over thema’s als: verdriet, wraak en het schemergebied van de geest.
Voor mij een aangename kennismaking met het werk van Gerhard Hormann.