Must read

Prettige collega en gelauwerd tv regisseur Ruud van Gessel kan ook al schrijven.
En niet zo’n beetje ook.
Op zaterdagmiddag ben ik begonnen met lezen, en op zondag had ik het uit.
Een page-turner. Ruud van Gessel kan zich als geen ander verplaatsen in mensen, plaatsen en gebeurtenissen.

Vanaf het moment dat je de Champagne dagboeken openslaat, wordt je meegezogen in de belevenissen van de hoofdpersonen. Je ‘proeft’ de wijn, de streek en de mensen op elke pagina.

Hoofdpersoon is Le Jule - een vrijgezelle Franse journalist die zijn dagen slijt met het opschrijven van de faits divers in de Champagne en met het zijn van un homme pleasant - een aardige vent. Jule Martin oftewel ‘Le Jule’ is de man om wie het draait in de plot. Hij is ongeveer net zo oud als Ruud. En ik wilde niets liever dan hem te leren kennen.

Naast Le Jule en de Oekraïense champagne maker Valys, worden twee vrouwen opgevoerd: Bernice, kasteelvrouwe en Champagnemaakster en succesvolle zakenvrouw Amy Ester. Hun gedachten, levens, verlangens en angsten worden steeds beschreven vanuit hun eigen perspectief. Er zijn dus vier ‘ik’ figuren.

Met vaardige pen en gelardeerd met geschiedkundige feiten en mooi geconserveerde legendes, schildert Ruud de ontwikkelingen die ze gaandeweg bij elkaar brengt.

Al die tijd leef je als lezer mee, wil je méér weten en ontzettend graag deelgenoot worden van dat heerlijke leven op het Franse platteland.
Ik wilde worden uitgenodigd en meegenomen naar het meer, de overwoekerde hoeve, het kasteel en het dorp waar ze wonen. Stiekem wil ik ook leven zoals Le Jule - in elk geval een tijdje. In mijn hart hoop ik al lezend ooit Le Jule te ontmoeten - en vergeet ik dat ik zijn alter ego al een half mensenleven meemaak.

Zoals de omslag al belooft is het meer dan een liefdesverhaal en het is ook zeker feelgood literatuur. De door de auteur op het omslag beloofde levenslessen bestaan eruit dat je graag wilt zijn zoals zij: met een leven dat het best bij je past. Geen gemakzuchtig doorsukkelen op het gebaande pad of je laten weerhouden door de angst voor het onbekende. Trouw zijn aan wat je het meest belangrijk vindt.

De Champagnedagboeken is een must voor elke francofiel - en als je dat nog niet bent, ga je het worden na het lezen van dit boek.

Een getalenteerd auteur heeft een bijzonder boek geschreven.
Chapeau en aanbevolen!



Prettige collega en gelauwerd tv regisseur Ruud van Gessel kan ook al schrijven.
En niet zo’n beetje ook.
Op zaterdagmiddag ben ik begonnen met lezen, en op zondag had ik het uit.
Een page-turner. Ruud van Gessel kan zich als geen ander verplaatsen in mensen, plaatsen en gebeurtenissen.

Vanaf het moment dat je de Champagne dagboeken openslaat, wordt je meegezogen in de belevenissen van de hoofdpersonen. Je ‘proeft’ de wijn, de streek en de mensen op elke pagina.

Hoofdpersoon is Le Jule - een vrijgezelle Franse journalist die zijn dagen slijt met het opschrijven van de faits divers in de Champagne en met het zijn van un homme pleasant - een aardige vent. Jule Martin oftewel ‘Le Jule’ is de man om wie het draait in de plot. Hij is ongeveer net zo oud als Ruud. En ik wilde niets liever dan hem te leren kennen.

Naast Le Jule en de Oekraïense champagne maker Valys, worden twee vrouwen opgevoerd: Bernice, kasteelvrouwe en Champagnemaakster en succesvolle zakenvrouw Amy Ester. Hun gedachten, levens, verlangens en angsten worden steeds beschreven vanuit hun eigen perspectief. Er zijn dus vier ‘ik’ figuren.

Met vaardige pen en gelardeerd met geschiedkundige feiten en mooi geconserveerde legendes, schildert Ruud de ontwikkelingen die ze gaandeweg bij elkaar brengt.

Al die tijd leef je als lezer mee, wil je méér weten en ontzettend graag deelgenoot worden van dat heerlijke leven op het Franse platteland.
Ik wilde worden uitgenodigd en meegenomen naar het meer, de overwoekerde hoeve, het kasteel en het dorp waar ze wonen. Stiekem wil ik ook leven zoals Le Jule - in elk geval een tijdje. In mijn hart hoop ik al lezend ooit Le Jule te ontmoeten - en vergeet ik dat ik zijn alter ego al een half mensenleven meemaak.

Zoals de omslag al belooft is het meer dan een liefdesverhaal en het is ook zeker feelgood literatuur. De door de auteur op het omslag beloofde levenslessen bestaan eruit dat je graag wilt zijn zoals zij: met een leven dat het best bij je past. Geen gemakzuchtig doorsukkelen op het gebaande pad of je laten weerhouden door de angst voor het onbekende. Trouw zijn aan wat je het meest belangrijk vindt.

De Champagnedagboeken is een must voor elke francofiel - en als je dat nog niet bent, ga je het worden na het lezen van dit boek.

Een getalenteerd auteur heeft een bijzonder boek geschreven.
Chapeau en aanbevolen!