Prikkelend poëtisch proza

Ocean Vuong heeft een poëtische, originele schrijfstijl die contrasteert met de schurende, harde realiteit van het autobiografische verhaal. Dat levert prikkelend proza op! (Soms voert hij de poëtische stijl zo ver door dat het haast geen proza meer te noemen is.)

Het begin en het einde vond ik ijzersterk. Maar in het midden verslapte mijn aandacht. De vertelvorm begon soms te vervelen en naast mooie, originele vondsten slopen er af en toe dooddoeners en clichés in.

Voor een debuut is dit een geweldige prestatie en over de hele linie genomen meer dan het lezen waard. Ik ben benieuwd hoe deze schrijver zich verder gaat ontwikkelen!