Hoop, moed en liefde staan centraal in dit indrukwekkende boek

Na het lezen van Mosterdzaad zijn er een aantal woorden die bij mij op komen, moed, eerlijk, indringend en indrukwekkend.
‘Mosterdzaad’ maakt de cirkel rond, als vervolg op ‘De eerste krokus’. In het boek ‘de eerste krokus’ woonden de hoofdpersonen in het Zuiden van Amerika en wordt hun vlucht naar het Noorden beschreven. ‘Mosterdzaad’ gaat verder na de oorlog, waarin Mattie en haar gezin en Lisbeth en haar kinderen los van elkaar terug gaan naar het Zuiden met ieder hun eigen reden. Allebei worden zij hier geconfronteerd met hun verleden. Allebei zijn ze geschokt door hoe weinig er veranderd is na de oorlog. In het Zuiden zijn de slaven vrij, maar pijnlijk duidelijk in het boek wordt hoe moeilijk dit is voor zowel de blanke als de gekleurde mensen. Alleen de woorden dat ze vrij zijn, maakt nog niet dat dit voor hen ook zo voelt of dat ze zich hier al naar gevormd hebben.
Ondanks deze harde werkelijkheid die indringend en eerlijk wordt omschreven, is er ook veel hoop in het boek. De hoofdpersonen tonen moed op de momenten dat dit nodig is, tegen hun eigen angst in.
Het geloof (als een mosterdzaadje), hoop, moed en liefde zijn de kernwaarden in het boek.
Al met al vond ik het een erg mooi boek, dat zeker de moeite van het lezen waard is. Eenmaal begonnen blijft het boek boeien tot het einde!