Zielsverwantschap tussen een man en zijn kat

Deze memoir van Caleb CarrRECENSIE Caleb Carr, ‘Mijn lieve kattenkop’.
Oorspronkelijke titel: ‘My beloved Monster. Masha, the Half-Wild Rescue Cat Who Rescued Me’.
Deze memoir van Caleb Carr is een liefdesverhaal over de schrijver en zijn overleden Siberische
kat Masha.
Carr groeide op in Manhattan in een kunstminnend milieu met aan alcoholverslaafde ouders.
Zijn vader is extreem gewelddadig naar hem. Dit levert hem zijn hele verdere leven veel
gezondheidsklachten op en een afstandelijke verhouding met de mensen om hem heen. In deze
onveilige thuisomgeving zijn het katten bij wie hij zich veilig en geborgen voelt.
Hij identificeert zich met katten in de overtuiging dat hij eigenlijk geen mens, maar een kat
hoorde te zijn. Hij verdiept zich in de gewoonten en gevoelens van katten, weet daardoor hun
behoeften.
Carr en Masha wonen 17 jaar samen in een groot huis in de wildernis in de streek boven New
York. In de roman volg je hun leven samen vanuit het perspectief van de schrijver. Beginnend bij
het dierenasiel waar Masha als wilde en verwaarloosde jonge kat opgesloten zit. Carr hoopt in
het asiel een nieuwe kat te vinden als opvolger van zijn eerder overleden kat. Zodra Masha Carr
in de gaten krijgt, weet en wil zij dat hij haar nieuwe baas wordt. De liefde blijkt wederzijds. Carr
neemt haar mee naar zijn huis en waar zij al vrij snel de scepter zwaait. Zij waakt over het grote
huis en het landgoed, maar vooral over Carr’s gezondheid en welzijn. Zij is onverschrokken en
lijkt nergens bang voor te zijn. Haar tomeloze energie en nieuwsgierigheid brengt haar brengt
haar regelmatig in problemen, waar zij alleen met Carr’s hulp uit verlost wordt. Zo wordt zij
tijdens haar tochten door een grote beer gebeten. Helemaal in shock verstopt zij zich in een
boom, waar Carr haar uiteindelijk vindt en uit redt.
In de loop der jaren ontwikkelt zich een symbiotische liefdesrelatie tussen Carr en Masha. Dit
komt vooral tot uiting in de chronische ziektes waar beiden onder lijden. (Carr heeft allerlei
onder andere inwendige verklevingen en Masha artrose aan haar achterpoten.) De schrijver
beschrijft deze zielsverwantschap treffend op pagina 14: ‘En op den duur bleken niet onze
kwaaltjes en pijntjes doorslaggevend maar het feit dat we er voor elkaar waren, altijd en op elk
moment, in ziekte en gezondheid’.
Na de zoveelste crisis, sluiten Carr en Masha een pact met elkaar waarin ze beloven geen van
beiden als eerste te sterven. Ze kunnen niet meer zonder elkaar. Uiteindelijk sterft Masha als
eerste aan kanker.
Carr wisselt in deze roman zijn ervaringen met Masha steeds af met eerdere ervaringen met zijn
vorige katten. Daarmee geeft hij de lezer inzicht in de psyche van katten en begrijp je zijn
gevoelens naar Masha beter. Maar Carr dicht zijn kat wel erg veel menselijke eigenschappen toe
en projecteert zijn eigen behoefte aan liefde en geborgenheid op Masha. Ook staat de schrijver
steeds uitvoerig stil bij zijn eigen ziektes en kwalen. Dat had zeker minder gekund.
Toch maakt dit het boek niet minder boeiend, ook voor lezers die geen kattenliefhebber zijn. Het
is goed en vlot geschreven. Elk hoofdstuk eindigt met een cliffhanger, waardoor je als lezer
nieuwsgierig blijft naar dit mooie verhaal.