Lezersrecensie
Familieroman
Hoe vaak krijg je als journalist de kans om een goed stuk te publiceren? Dat is een vraag die door David, evenals door zijn moeder Ella, wordt gesteld in ‘Schijnoffers’ van Daan Heerma van Voss. Deze familie/spionageroman volgt afwisselend moeder en zoon: beide journalisten zijn op het spoor van een interessant verhaal, totdat ze voor de keuze komen te staan: hun eigen ambitie volgen of kiezen voor een ander.
Dit ontvouwt zich in een spannende, maar ook gevoelige roman, waarbij je als lezer steeds nieuwe vragen voorgeschoteld krijgt, met slechts vleugjes antwoorden. Ook staat het vol mooie passages met schaakreferenties.
Het verhaal van ‘Schijnoffers’ is er een die doet wat het moet doen. Er zijn wat losse eindjes, maar eigenlijk doen die er niet toe. Voor de personages maken de antwoorden namelijk niet meer uit zodra ze hetgeen vinden waar ze echt naar op zoek zijn. Want in zijn kern is ‘Schijnoffers’ een roman over een gebroken gezin en een zoon die goed genoeg wil zijn voor zijn vader.
“Zeven jaar eerder had de jongen zijn eerste zet uit zijn leven gedaan, alleen op zijn kamertje. Zijn vader was bij zijn eerste zet vijf geweest, was David verteld, twee jaar jonger dan hij op dat moment. Voordat hij zijn eerste zet had gedaan lag David dus al meer dan zevenhonderd dagen achter.” (p.36)
Dit ontvouwt zich in een spannende, maar ook gevoelige roman, waarbij je als lezer steeds nieuwe vragen voorgeschoteld krijgt, met slechts vleugjes antwoorden. Ook staat het vol mooie passages met schaakreferenties.
Het verhaal van ‘Schijnoffers’ is er een die doet wat het moet doen. Er zijn wat losse eindjes, maar eigenlijk doen die er niet toe. Voor de personages maken de antwoorden namelijk niet meer uit zodra ze hetgeen vinden waar ze echt naar op zoek zijn. Want in zijn kern is ‘Schijnoffers’ een roman over een gebroken gezin en een zoon die goed genoeg wil zijn voor zijn vader.
“Zeven jaar eerder had de jongen zijn eerste zet uit zijn leven gedaan, alleen op zijn kamertje. Zijn vader was bij zijn eerste zet vijf geweest, was David verteld, twee jaar jonger dan hij op dat moment. Voordat hij zijn eerste zet had gedaan lag David dus al meer dan zevenhonderd dagen achter.” (p.36)
1
Reageer op deze recensie