Lezersrecensie
Met vrouwen in de hoofdrol. Tussen 1884 en 1968
De revolutie van Pelle,
het meest recente boek van Conny Braam heeft mij de afgelopen 14 dagen bezig gehouden.
Zoveel thema's. Armoede, religie, marxisme , velsen, kanaalgravers, uitbuiters, analfabetisme, kinderarbeid, tachtigers, opstand, 1e wereldoorlog, revolutie in Rusland, algemeen stemrecht, misbruik, Spanjestrijders, 2e wereldoorlog, verzet, evacuatie van de kustdorpen, oorlogstrauma, wederopbouw, relaties, puberteit, provo, rebellie. En bovenal SOLIDARITEIT.
Het boek bestaat wat mij betreft uit 3 delen die ook mijn tijdlijn beschrijft en die van mijn grootouders en ouders. Het verhaal van Keet Pelle begint in 1884.
Het jaar waarin mijn overgrootvader van de Wardenier kant 25 jaar was en mijn grootvader 3 jaar was. Hij, opa, werd geboren in Arnhem en hij trouwde in 1912 in Arnhem met Trijntje Hazenberg uit Haarlem. Trijntje trouwde beneden haar stand.
Was het vooral dáárom dat het boek mij zo aansprak? Nee, er was véél meer. Want dat geldt voor iedereen, dat je denkt dat is in de tijd van opa en oma en hún ouders. Het was de armoede, de sociale geschiedenis, waardoor ik het boek echt niet in 1 keer kon uitlezen. Nadenken over hoe het was toen. Er wakker van liggen. Denken; o maar als Keet en de mensen van de Heide bij IJmuiden dat en dat meemaakte dan was dat ook de tijd van opa en oma.
Dus eigenlijk heel fijn om daar meer over te weten. Zo hield de sociale strijd mij in de ban, de tijd van Domela Nieuwenhuis, van de tachtigers, algemeen kiesrecht, het communisme, de revolutie in Rusland. Keet, anarchiste, is wat we nu zouden omschrijven als een sterke vrouw en trouwde omdat dat nu eenmaal zo hoorde. Als het niet allemaal fictie was (het is een roman, dus de geschiedenis, historische context zal kloppen maar de details, wat feit of fictie was weet ik niet) dan heette een van haar kinderen, een meisje Grada. Dat werd de hoofdpersoon in het 2e deel. Met Grada, eerst opgroeiend in Beverwijk, komen we in de 2e wereldoorlog terecht. Ook dát pakte me. Ik las maar weinig boeken geschreven vanuit het perspectief zoals Conny het schreef. Het verhaal van Grada én de broer Thijs in het verzet.
Het 3e deel van het boek betreft de dochter van Grada. De kleindochter van Keet dus. Conny. Geboren in 1948 en vertellend over haar opgroeien in de roerige jaren 60 is net zo boeiend. Waar ik als 13 jarige, veilig opgroeiend in Zandvoort zonder enig gedoe, wél íets mee kreeg over wat er gebeurde werd Conny daar onderdeel van die gebeurtenissen.
570 bladzijden hield ze me in haar greep. Soms het boek wegleggend om het te laten bezinken. In een schrijfstijl die gaandeweg veranderde viel mij op. Waarbij mijn voorkeur uitging naar die in het laatste deel.
Aanrader!
Gewoon zélf gaan lezen dit mooie boek.
het meest recente boek van Conny Braam heeft mij de afgelopen 14 dagen bezig gehouden.
Zoveel thema's. Armoede, religie, marxisme , velsen, kanaalgravers, uitbuiters, analfabetisme, kinderarbeid, tachtigers, opstand, 1e wereldoorlog, revolutie in Rusland, algemeen stemrecht, misbruik, Spanjestrijders, 2e wereldoorlog, verzet, evacuatie van de kustdorpen, oorlogstrauma, wederopbouw, relaties, puberteit, provo, rebellie. En bovenal SOLIDARITEIT.
Het boek bestaat wat mij betreft uit 3 delen die ook mijn tijdlijn beschrijft en die van mijn grootouders en ouders. Het verhaal van Keet Pelle begint in 1884.
Het jaar waarin mijn overgrootvader van de Wardenier kant 25 jaar was en mijn grootvader 3 jaar was. Hij, opa, werd geboren in Arnhem en hij trouwde in 1912 in Arnhem met Trijntje Hazenberg uit Haarlem. Trijntje trouwde beneden haar stand.
Was het vooral dáárom dat het boek mij zo aansprak? Nee, er was véél meer. Want dat geldt voor iedereen, dat je denkt dat is in de tijd van opa en oma en hún ouders. Het was de armoede, de sociale geschiedenis, waardoor ik het boek echt niet in 1 keer kon uitlezen. Nadenken over hoe het was toen. Er wakker van liggen. Denken; o maar als Keet en de mensen van de Heide bij IJmuiden dat en dat meemaakte dan was dat ook de tijd van opa en oma.
Dus eigenlijk heel fijn om daar meer over te weten. Zo hield de sociale strijd mij in de ban, de tijd van Domela Nieuwenhuis, van de tachtigers, algemeen kiesrecht, het communisme, de revolutie in Rusland. Keet, anarchiste, is wat we nu zouden omschrijven als een sterke vrouw en trouwde omdat dat nu eenmaal zo hoorde. Als het niet allemaal fictie was (het is een roman, dus de geschiedenis, historische context zal kloppen maar de details, wat feit of fictie was weet ik niet) dan heette een van haar kinderen, een meisje Grada. Dat werd de hoofdpersoon in het 2e deel. Met Grada, eerst opgroeiend in Beverwijk, komen we in de 2e wereldoorlog terecht. Ook dát pakte me. Ik las maar weinig boeken geschreven vanuit het perspectief zoals Conny het schreef. Het verhaal van Grada én de broer Thijs in het verzet.
Het 3e deel van het boek betreft de dochter van Grada. De kleindochter van Keet dus. Conny. Geboren in 1948 en vertellend over haar opgroeien in de roerige jaren 60 is net zo boeiend. Waar ik als 13 jarige, veilig opgroeiend in Zandvoort zonder enig gedoe, wél íets mee kreeg over wat er gebeurde werd Conny daar onderdeel van die gebeurtenissen.
570 bladzijden hield ze me in haar greep. Soms het boek wegleggend om het te laten bezinken. In een schrijfstijl die gaandeweg veranderde viel mij op. Waarbij mijn voorkeur uitging naar die in het laatste deel.
Aanrader!
Gewoon zélf gaan lezen dit mooie boek.
2
Reageer op deze recensie
