Het boek vertelt het verhaal over de achtjarige Jacob. Vijftig jaar nadat hij verdronken is keert hij terug uit de dood, nog steeds 8 jaar, en hij is niet de enige. Overal in de wereld duiken Teruggekeerden op. In het begin is de taak van het Bureau om de familie van de Teruggekeerden op te sporen. Het zijn er veel, heel veel. De mensen voelen zich bedreigd en het Bureau besluit de Teruggekeerden apart te zetten in kampen. De Teruggekeerden mogen de straat niet meer op.
Niemand begrijpt hoe ze terug komen of waarom. Later blijkt dat ze ook zo maar weer verdwijnen.
Is het een wonder of zijn gestuurd door de duivel? Sommige zijn blij hun dierbare weer te zien, andere zijn bang. Welke keuze maak je als er een Teruggekeerde voor jouw deur staat?
De rode draad is dus het verhaal van Jacob en zijn ouders (inmiddels de 70 jaar gepasseerd). De hoofdstukken worden afgewisseld met de verhalen van andere Teruggekeerden.
Jason Mott heeft een fijne schrijfstijl en hij weet goed de beklemmende sfeer over te brengen, maar voor mij mist het boek iets. Ik vond het niet af. Hij brengt een heel intrigerend en boeiend onderwerp in de aandacht…. ik had gelijk zoiets van ‘die moet ik lezen’, maar hij maakt zichzelf er makkelijk vanaf vind ik. Daarom maar 3* en geen 4*.