Gewoon slecht.

Het werd een kleinood die een kleine twee maand eerder uitkwam voordat de Boekenweek startte met ‘De moeder, de vrouw’. Een lichtvoetig boekje voor een avondje leesplezier verluchtigd met veel foto’s van zijn moeder en Tommy. Wieringa heeft schitterende romans geschreven waaronder het onvolprezen ‘Caesarion’, het mooie essay ‘De dynamica van de begeerte’ en boeiende reisverhalen in o.a. ‘Ik was nooit in Isfahaan’ en zijn mooiste volgens mijn bescheiden mening ‘Dit zijn de namen’. Je hoopt altijd dat de recensenten meer ongelijk zullen hebben die slechts drie sterren gaven echter bij het dichtslaan van het boek dacht ik Tommy volgens mij heb je je moeder en jezelf tekort gedaan. Dit had beter en mooier gekund i.p.v. verhalen toevoegen uit andere boeken. Aardig om gelezen te hebben niet bijzonder.