Hebban recensie
Een duik in het verleden
Historicus Sonja Werner reist in opdracht van een Zwitsers museum naar Canada om materiaal te verzamelen voor een tentoonstelling over emigrantenvrouwen uit de vorige eeuw. Waaronder ook de, naar de Canadese westkust geëmigreerde, dichteres Else Seel.
Voor Sonja Werner dé gelegenheid om tevens de waarheid te achterhalen over de mysterieuze dood van haar man Toni en diens zoon Nicky. Drie jaar geleden in dat gebied omgekomen tijdens een stormachtige vlucht met een watervliegtuig. Haar beste vriendin Odette, die Toni en Nicky tijdens deze vakantie vergezelde, lijkt na het tragische ongeval van de aardbodem te zijn verdwenen.
Niet zonder gevaar speurt Sonja, naast haar formele onderzoek, naar de ware toedracht van dit drama. Gaandeweg stuit ze op de zwijgzaamheid van de autoriteiten en wordt ze misleid door veelal doodlopende sporen. Als ze haar neus toch in riskante zaken steekt, komt ze tot de schokkende ontdekking dat er een relatie moet bestaan tussen Tonis fatale vlucht en de dubieuze handel en wandel in de diamantindustrie. Verstrikt in een web van leugens en verraad blijft Sonja, tot bijna aan het einde van haar missie, volledig in het duister tasten.
Tegen de achtergrond van waargebeurde feiten rondom het leven van Else Seel is Sonjas zoektocht een onderzoek met een dubbele bodem. Niemand mag weten wat Sonja feitelijk in Canada doet. Een gegeven dat aanvankelijk als los zand aan elkaar hangt. De uitwerking is niet diepgaand, de voorgegeven parallel van Sonjas leven met dat van de dichteres Else Seel is niet voldoende uiteengezet.
Tijdens het onderzoek naar het leven van Else Seel ontmoet Sonja veel mensen die mogelijk meer weten over Tonis tragische ongeluk. Deze toevallige ontmoetingen ploffen zonder een enkele introductie in het verhaal. Met de snelheid waarmee deze flat characters worden opgevoerd, gaan ze ook weer het toneel af of verdwijnen voor een lange periode naar de achtergrond. Als Calonego dit al met opzet heeft gedaan, dan is de overbrugging van het kabbelende begin naar een krachtige overrompeling veel te langdradig.
Pas als de gevaren dicht op Sonjas huid gaan zitten, wordt het verhaal echt spannend en tevens geloofwaardiger. De gebeurtenissen volgen elkaar dan razendsnel op. De voorinformatie, waar tweederde manuscript voor nodig was, mist zijn uitwerking niet. Vanaf dat moment leest het als een treinreis zonder tussenstops. De korte, maar hevig opgevoerde, spanning krijgt zijn hoogtepunt door een wel zeer verrassende ontknoping. Het maakt veel goed. Wie het lef heeft een duik te nemen in Het donkere water, zal beloond worden met een diamanten reddingsvest.
Voor Sonja Werner dé gelegenheid om tevens de waarheid te achterhalen over de mysterieuze dood van haar man Toni en diens zoon Nicky. Drie jaar geleden in dat gebied omgekomen tijdens een stormachtige vlucht met een watervliegtuig. Haar beste vriendin Odette, die Toni en Nicky tijdens deze vakantie vergezelde, lijkt na het tragische ongeval van de aardbodem te zijn verdwenen.
Niet zonder gevaar speurt Sonja, naast haar formele onderzoek, naar de ware toedracht van dit drama. Gaandeweg stuit ze op de zwijgzaamheid van de autoriteiten en wordt ze misleid door veelal doodlopende sporen. Als ze haar neus toch in riskante zaken steekt, komt ze tot de schokkende ontdekking dat er een relatie moet bestaan tussen Tonis fatale vlucht en de dubieuze handel en wandel in de diamantindustrie. Verstrikt in een web van leugens en verraad blijft Sonja, tot bijna aan het einde van haar missie, volledig in het duister tasten.
Tegen de achtergrond van waargebeurde feiten rondom het leven van Else Seel is Sonjas zoektocht een onderzoek met een dubbele bodem. Niemand mag weten wat Sonja feitelijk in Canada doet. Een gegeven dat aanvankelijk als los zand aan elkaar hangt. De uitwerking is niet diepgaand, de voorgegeven parallel van Sonjas leven met dat van de dichteres Else Seel is niet voldoende uiteengezet.
Tijdens het onderzoek naar het leven van Else Seel ontmoet Sonja veel mensen die mogelijk meer weten over Tonis tragische ongeluk. Deze toevallige ontmoetingen ploffen zonder een enkele introductie in het verhaal. Met de snelheid waarmee deze flat characters worden opgevoerd, gaan ze ook weer het toneel af of verdwijnen voor een lange periode naar de achtergrond. Als Calonego dit al met opzet heeft gedaan, dan is de overbrugging van het kabbelende begin naar een krachtige overrompeling veel te langdradig.
Pas als de gevaren dicht op Sonjas huid gaan zitten, wordt het verhaal echt spannend en tevens geloofwaardiger. De gebeurtenissen volgen elkaar dan razendsnel op. De voorinformatie, waar tweederde manuscript voor nodig was, mist zijn uitwerking niet. Vanaf dat moment leest het als een treinreis zonder tussenstops. De korte, maar hevig opgevoerde, spanning krijgt zijn hoogtepunt door een wel zeer verrassende ontknoping. Het maakt veel goed. Wie het lef heeft een duik te nemen in Het donkere water, zal beloond worden met een diamanten reddingsvest.
1
Reageer op deze recensie
