Een degelijk debuut

In “De Eerste Wereld” volgen we het verhaal van twee vrienden, Taru en Eroc, die in de bergdorpje Eyum wonen. Daar vinden ze vlakbij hun dorp een Sayaddin in het gebergte van de Gevallen Rotsen. Een Sayaddin is een bolvormig voorwerp dat door het volk van de Alchemisten is gecreeerd en magische krachten bundeld. De smid van hun dorp beseft het gevaar dat de aanwezigheid van de Sayaddin in het dorp met zich meebrengt en stuurt de jongens op pad naar de hoofdstad om de magische bol in veiligheid te brengen. Hier begint het grote avontuur voor beiden jongens.

Om te beginnen kan ik alvast zeggen dat Marc Lommert een mooie en gevarieerde wereld heeft gecreeerd. Deze wereld wordt in de eerste plaats prachtig tot stand gebracht door de kaarten die in het boek zijn opgenomen. Persoonlijk vind ik deze wereld de belangrijkste troef van het boek; naarmate ik meer las wilde ik ook meer over de wereld te weten komen. Marc Lommert lijkt hiermee een eerste belangrijke stap te hebben gezet in het brengen van fantasy. Persoonlijk ben ik verder ook een enorme liefhebber van uitgebreide beschrijvingen van personages, gebouwen, omgevingen en landschappen ... Ik vind dit enorm belangrijk om volledig opgezogen te worden in de wereld en het verhaal. Op dit punt scoort Marc Lommert niet slecht, maar heb ik wel al beter gelezen. De wereld die Marc Lommert beschrijft wordt verder bewoond door meerdere volkeren; o.a. door mensen, de Alchemisten van Miranji en de Dwelven. Ook hierover geeft de schrijver enige informatie vrij, net zoals hij de nodige uitleg geeft over de magie die in de wereld aanwezig is. De karakterontwikkeling vond ik ok maar niet bijzonder.
Ook belangrijk voor mij: historiek!!! Een wereld heeft een bepaalde geschiedenis en deze brengt de wereld mee tot leven. Marc Lommert haalt op een bepaald moment oude veldslagen boven om zijn verhaal en wereld verder vorm te geven (o.a. de strijd bij Janza, de strijd tegen de ”wilden” en daaruit het ontstaan van de hoofstad Damun). Hij mag en moet hier zeker nog verder in gaan.

Het verhaal zelf deed mij denken aan Lord Of The Rings; (twee) vrienden vertrekken op pad om een magisch voorwerp in veiligheid te brengen en onderweg breidt hun reisgezelschap uit. Het blijft natuurlijk een interessant concept om mee te werken, maar zelf vind ik dat de uitwerking soms wat problemen vertoont. Interessante gebeurtenissen worden zeker in het begin te vaak afgewisseld met zwakke momenten. Verder vond ik ook dat onze helden in bepaalde situaties nogal makkelijk een uitweg vinden. Pas later in het boek komt er meer snelheid in het verhaal en wordt het echt interessant.

Verder vind ik ook dat het verhaal lijdt onder de schrijfstijl die Marc Lommert gebruikt. Deze is voor mij eerder wisselvallig te noemen en voelde met regelmaat heel onwennig aan door vreemde zinsconstructies en soms wat stuntelige bewoordingen. Anderzijds leest het verhaal wel vrij vlot en vond ik dat bepaalde stukken dan weer wél enorm goed en mooi beschreven waren; op zo’n momenten werd ik volledig in het verhaal gezogen. Het blijft dus moeilijk om de schrijfstijl goed te beoordelen. Zeker voor mijzelf aangezien ik de laatste maanden bijna uitsluitend Engelstalige boeken heb gelezen (ASOIAF van George R.R. Martin). De Nederlandstalige boeken die ik gelezen heb waren allemaal vertalingen van gevestigde auteurs (o.a. Jo Nesbo, Stephen King) en waren bovendien geen fantasy. Het niveau van deze schrijvers haalt Marc Lommert niet. Het valt in bepaalde delen zelfs enorm op dat het om een debuut gaat en dat Marc Lommert nog verder moet groeien in zijn schrijfstijl. Dit lijkt dan voor mij ook het grootste werkpunt.

Conclusie: Marc Lommert heeft een interessante en mooie wereld gecreeerd die bewoond wordt door meerdere volkeren. Dit is veruit het sterkste punt van het boek. Het verhaal is een LOTR cloon maar toont potentieel, vooral omdat Marc Lommert kan terugvallen op die interessante wereld. De schrijfstijl lijkt mij dan weer het grootste probleem. Desondankt heeft Marc Lommert er met dit boek een degelijk debuut opzitten: drie sterren. Op naar deel twee!