Mijn vriendin is een grote liefhebber van Karin Slaughter en is in het bezit van al haar boeken in de verschillende reeksen. Op haar aanraden ben ik ondertussen dan ook begonnen met het lezen van KS boeken. Een tijd terug heb ik het eerste boek 'nachtschade' uitgelezen (dat ik met drie sterren beoordeelde), en ondertussen heb ik ook het tweede boek beeindigd.

In 'Zoenoffer' volgen we opnieuw Sara Linton uit Grant County, die deze keer samen met haar ex-man Jeffrey Tolliver verwikkeld geraakt in een zaak van kindermisbruik.

Helaas om te zeggen, maar ook het tweede boek heeft hetzelfde probleem als het eerste boek: het is vrij voorspelbaar en te voor de hand liggend. KS schrijft zeker niet slecht, ze weet zelfs meermaals emotioneel te beroeren, maar het verhaal zelf heeft mij nooit kunnen vastgrijpen zoals andere boeken dat deden. Moeilijk uit te leggen waaraan het ligt, of het verhaal mij gewoon niet kan boeien, of er een gebrek aan spanning is, of ligt het mss aan de schrijfstijl van KS die mij minder goed ligt? Misschien dat de komende KS boeken, die ik sowieso ga liezen, uitsluitsel brengen.