Goed geschreven roman. Hier en daar wat vergezocht, maar het verhaal mag er zijn. De persoonlijke verwikkelingen van de hoofdpersoon (Red) en de mensen om hem heen doen wat gekunsteld aan en ik vond het moeilijk om de coherentie in te zien met de hoofdlijn van het verhaal. Vooral Red's vrouw Susan is als personage erg plat. Ook de verdachtmaking van Duncan is flinterdun, althans dat vind ik.
Gelukkig weet Starling te boeien, ondanks dat ik sterk het gevoel heb dat de roman circa 100 bladzijden korter had kunnen zijn. Zeker als het onderzoek geen progressie maakt, begint het verhaal erg te kabbelen.
Erg vreemd vond ik het ook hoe Red's brute agressie in het café zo weinig gevolgen heeft.