Lezersrecensie
Vrijheid gelijkheid en broederschap
Tula is de geschreven versie van het verhaal van Tula de leider van de slavenopstand op Curaçao van 1795. Het verhaal is geschreven door Jeroen Leinders die er eerder al een film van gemaakt heeft.
Historisch gezien is de slavenopstand van Curacao zeker voor Europees Nederland een vergeten of niet bekend hoofdstuk uit onze geschiedenis.
Het verhaal vertelt het verhaal van Tula die via slaven die op Haïti zijn geweest hoort dat de Fransen, de machthebbers op Haïti naar een zware strijd hun slaven de vrijheid hebben gegeven.
Tula weet dat Europees Nederland inmiddels onder Frans gezag staat (de tijd van de Bataafse republiek). Hij trekt daaruit de conclusie dat ook zij recht op hun vrijheid hebben. Deze vrijheid wil hij vreedzaam opgaan eisen bij de "Grote Sjon" (= de gouverneur van het Eiland)
Zoals je kunt verwachten is de Gouverneur hier niet van gediend. Hij bestuurt Curacao als een apart land en wenst zich niet te conformeren aan eventuele Franse wetten. (De Fransen hebben Curaçao dan ook nog niet ingenomen)
Uiteindelijk wordt de opstand neergeslagen en pas in 0p 1 juli 1863 definitief afgeschaft.
Het boek begint met een voorwoord waarin de historische context van die tijd wordt uit een gezet.
Daarna wordt het verhaal van Tula zoals hij leefde op de plantage in 1795 met daarbij terugblikken naar zijn jeugd waarbij door cursieve tekst duidelijk wordt dat het om terugblikken gaat. Tula komt in het verhaal over als een jongen en een man met een groot rechtvaardigheidsgevoel. Hij heeft moeite zich te schikken naar zijn lot als slaaf. We weten natuurlijk niet precies wat de opstand van 1795 precies heeft uitgelokt en het leven van Tula voor de opstand is gebaseerd op de ideeën van de auteur over hoe Tula zou kunnen zijn opgegroeid tot de man die hij was. De echte bronnen uit de opstand zelf zijn de bronnen van de blanke machthebbers en onderhandelaars tijdens de opstand (zie Wikipedia lemma Tula) De meeste van deze bronnen verhalen van een boosaardige schurk. Iets wat je vanuit de kant van de Nederlanders kunt begrijpen. Hiermee en met de manier waarop Tula uiteindelijk geëxecuteerd is probeerde zij te voorkomen dat ooit iemand anders op het zelfde idee zou komen. De geschiedenis werd weggemoffeld niet alleen op scholen in Europees-Nederland maar zeker ook op scholen op Curaçao en het verdere Caribisch gebied.
Tegelijkertijd is dit verhaal hoewel geromantiseerd wel een verhaal wat een goed beeld geeft van de slavernij zoals die op Curaçao bestond en de manier waarop de Nederlandse machthebbers de slaven onderdrukte. Het is geen mooie geschiedenis maar wel een geschiedenis die verteld moet worden.
Historisch gezien is de slavenopstand van Curacao zeker voor Europees Nederland een vergeten of niet bekend hoofdstuk uit onze geschiedenis.
Het verhaal vertelt het verhaal van Tula die via slaven die op Haïti zijn geweest hoort dat de Fransen, de machthebbers op Haïti naar een zware strijd hun slaven de vrijheid hebben gegeven.
Tula weet dat Europees Nederland inmiddels onder Frans gezag staat (de tijd van de Bataafse republiek). Hij trekt daaruit de conclusie dat ook zij recht op hun vrijheid hebben. Deze vrijheid wil hij vreedzaam opgaan eisen bij de "Grote Sjon" (= de gouverneur van het Eiland)
Zoals je kunt verwachten is de Gouverneur hier niet van gediend. Hij bestuurt Curacao als een apart land en wenst zich niet te conformeren aan eventuele Franse wetten. (De Fransen hebben Curaçao dan ook nog niet ingenomen)
Uiteindelijk wordt de opstand neergeslagen en pas in 0p 1 juli 1863 definitief afgeschaft.
Het boek begint met een voorwoord waarin de historische context van die tijd wordt uit een gezet.
Daarna wordt het verhaal van Tula zoals hij leefde op de plantage in 1795 met daarbij terugblikken naar zijn jeugd waarbij door cursieve tekst duidelijk wordt dat het om terugblikken gaat. Tula komt in het verhaal over als een jongen en een man met een groot rechtvaardigheidsgevoel. Hij heeft moeite zich te schikken naar zijn lot als slaaf. We weten natuurlijk niet precies wat de opstand van 1795 precies heeft uitgelokt en het leven van Tula voor de opstand is gebaseerd op de ideeën van de auteur over hoe Tula zou kunnen zijn opgegroeid tot de man die hij was. De echte bronnen uit de opstand zelf zijn de bronnen van de blanke machthebbers en onderhandelaars tijdens de opstand (zie Wikipedia lemma Tula) De meeste van deze bronnen verhalen van een boosaardige schurk. Iets wat je vanuit de kant van de Nederlanders kunt begrijpen. Hiermee en met de manier waarop Tula uiteindelijk geëxecuteerd is probeerde zij te voorkomen dat ooit iemand anders op het zelfde idee zou komen. De geschiedenis werd weggemoffeld niet alleen op scholen in Europees-Nederland maar zeker ook op scholen op Curaçao en het verdere Caribisch gebied.
Tegelijkertijd is dit verhaal hoewel geromantiseerd wel een verhaal wat een goed beeld geeft van de slavernij zoals die op Curaçao bestond en de manier waarop de Nederlandse machthebbers de slaven onderdrukte. Het is geen mooie geschiedenis maar wel een geschiedenis die verteld moet worden.
1
Reageer op deze recensie