Debuut met veel rafelrandjes

Je kunt merken dat dit een debuut is en ook nog niet een van de beste. Daarvoor is het verhaal: stoere maar ook kwetsbare politievrouw die met onorthodoxe middelen en met de nodige tegenwerking van bovenaf geheimzinnige moorden moet oplossen, niet bijzonder genoeg. Het thema vrouwenhandel is al veel vaker -en beter- uitgewerkt. Bovendien is het allemaal net iets té. Te mysterieus, te gruwelijk, te pretentieus, etc. Maar wat vooral stoort is de rafelige en inconsequente manier van schrijven. Vreemd lopende zinnen, rare situaties (zo tilt ze een mannelijke bewaker met slechts één hand aan de hals op en drukt hem zo tegen de muur, waarna ze hem weer met beide benen op de grond laat komen. Misschien overdrachtelijk bedoeld en niet letterlijk, want het zou kunnen, maar echt aannemelijk zou dat niet zijn, durf ik te menen) plotse verhaalwendingen: zo wordt het mysterie van de verbrande lijken zonder aanleiding ineens uitgelegd. Beter voor de spanning in het plot was het geweest om dat stukje bij beetje te doen, zodat je als lezer meer bij het plot betrokken wordt. De ontknoping ziet een beetje wakkere lezer ook al van verre aankomen. Zo bijzonder is die niet. En zo mankeert er wel meer aan dit boek. Kortom een niet echt geslaagd debuut.