Lezersrecensie
Gruwelijk bijzonder
Een titel vinden voor deze recensie is niet eenvoudig. Je wil je leeservaring in een paar woorden beschrijven, hetgeen vaak heel goed lukt, maar wat doe je als je een boek als 'We moeten het even over Kevin hebben' je pad kruist?
'We moeten het even over Kevin hebben' is, of je nu fan bent of niet, een bijzonder boek. Het werd me jaren geleden aangeraden door een goede vriendin. Ik kocht het en begon onmiddellijk met lezen, om het na een tiental pagina's weer weg te leggen. In de loop der jaren volgend verschillende pogingen, telkens stopte ik voor ik de kaap van 50 pagina's bereikte. De schrijfstijl is opmerkelijk, het verhaal is doorspekt met talrijke details en het format (de vrouw schrijft brieven aan haar echtgenoot) moet je even gewoon worden.
Toen ik enkele weken geleden opnieuw begon met lezen, werd het een veel persoonlijkere leeservaring. Vreemd genoeg kon het boek me dit maal wel intrigeren en hoewel het wat doorzettingsvermogen nodig had, bleef ik ditmaal wel lezen, niet met het grootste "plezier" of "genot", maar wel met volle aandacht en concentratie.
Al heb ik verschillende keren gedacht om bewust, vanwege de inhoud van het verhaal, te stoppen met lezen, toch deed iets me doorzetten. Ik vond het eerste deel van het boek eigenlijk niet van geweldige kwaliteit en niet van dezelfde orde als het tweede deel. Pas na 200 a 300 pagina's zat ik echt in het verhaal en stopte ik met twijfelen over doorlezen of stoppen. Ik vond het vanaf dit punt, wellicht omdat ik de schrijfstijl met de vele details en het format inmiddels ook een stuk gewoon was, een gruwelijk bijzonder, interessant, pakkend en briljant boek.
Is 'We moeten het even over Kevin hebben' nu voor iedereen of niet? Een moeilijke vraag om te beantwoorden. Wie de moeite neemt om zich in het verhaal te werken, krijgt daar absoluut een heel bijzondere leeservaring voor terug. Je blijft met vragen zitten maar zal ook nog vaak terugdenken aan dit verhaal. Ik ben het met de andere recensenten eens dat het verhaal echt heel wat details bevat die niet onmiddellijk bijdragen tot een vlot verloop of zelfs leesbaar boek en dat er zijsprongen zijn waarbij je je afvraagt wat het punt nu juist is. Maar nu ik het boek uit heb besef ik ook dat ik het niet zonder deze elementen had willen doen.
'We moeten het even over Kevin hebben' is, of je nu fan bent of niet, een bijzonder boek. Het werd me jaren geleden aangeraden door een goede vriendin. Ik kocht het en begon onmiddellijk met lezen, om het na een tiental pagina's weer weg te leggen. In de loop der jaren volgend verschillende pogingen, telkens stopte ik voor ik de kaap van 50 pagina's bereikte. De schrijfstijl is opmerkelijk, het verhaal is doorspekt met talrijke details en het format (de vrouw schrijft brieven aan haar echtgenoot) moet je even gewoon worden.
Toen ik enkele weken geleden opnieuw begon met lezen, werd het een veel persoonlijkere leeservaring. Vreemd genoeg kon het boek me dit maal wel intrigeren en hoewel het wat doorzettingsvermogen nodig had, bleef ik ditmaal wel lezen, niet met het grootste "plezier" of "genot", maar wel met volle aandacht en concentratie.
Al heb ik verschillende keren gedacht om bewust, vanwege de inhoud van het verhaal, te stoppen met lezen, toch deed iets me doorzetten. Ik vond het eerste deel van het boek eigenlijk niet van geweldige kwaliteit en niet van dezelfde orde als het tweede deel. Pas na 200 a 300 pagina's zat ik echt in het verhaal en stopte ik met twijfelen over doorlezen of stoppen. Ik vond het vanaf dit punt, wellicht omdat ik de schrijfstijl met de vele details en het format inmiddels ook een stuk gewoon was, een gruwelijk bijzonder, interessant, pakkend en briljant boek.
Is 'We moeten het even over Kevin hebben' nu voor iedereen of niet? Een moeilijke vraag om te beantwoorden. Wie de moeite neemt om zich in het verhaal te werken, krijgt daar absoluut een heel bijzondere leeservaring voor terug. Je blijft met vragen zitten maar zal ook nog vaak terugdenken aan dit verhaal. Ik ben het met de andere recensenten eens dat het verhaal echt heel wat details bevat die niet onmiddellijk bijdragen tot een vlot verloop of zelfs leesbaar boek en dat er zijsprongen zijn waarbij je je afvraagt wat het punt nu juist is. Maar nu ik het boek uit heb besef ik ook dat ik het niet zonder deze elementen had willen doen.
1
Reageer op deze recensie