Een boek wat nog lang blijft nagalmen

Grote klasse. Eenmaal in het boek begonnen, was het bijna niet meer weg te leggen. De schrijfstijl leest vlot weg. Het boek is rauw en direct, maar bevat een groot aantal schitterende omschrijvingen en metaforen. Het is een verhaal over (onder andere) de hardheid van het alledaagse leven in de laagste klasse van Brazilië, en hoe de mensen daar zich ondanks alles staande weten te houden, en zelfs op bepaalde momenten kunnen genieten van het leven.
Het boek bevat een aantal sterke karakters, waaronder de drie hoofdpersonen, met wie je als lezer gemakkelijk meeleeft.
De schrijfster houdt de spanning er goed in door regelmatig van perspectief te wisselen, waarbij duidelijk aangegeven wordt naar welk perspectief wordt overgeschakeld, wat maakt dat het verhaal erg prettig leest.
Het boek laat je nadenken over maatschappelijke thema's, en bijvoorbeeld over de vraag of het een luxe is om goede moralen te kunnen naleven.
'Schuim der aarde' laat je je bewust worden van het geluk dat je hebt als je in Nederland geboren wordt, met mensen die van je houden, en ook de mogelijkheden hebben om goed voor je te zorgen, en met alle sociale voorzieningen die als vangnet gecreëerd zijn.
Het is absoluut een boek wat nog lang in je hoofd nagalmt!