Leuk debuut maar geen wauw factor

Teresa Battaglia is een commissaris die kampt met overgewicht, diabetes en een steeds verdergaand geheugenverlies, waarbij zij bang is voor het allerergste. Wanneer er in een Italiaans bergdorpje een verminkt lijk wordt gevonden krijgt zij de taak om de dader op te sporen. Zij moet samen met haar nieuwe medewerker Massimo Marini deze klus klaren. De eerste kennismaking van deze twee mensen verloopt stroef en zal in de eerste instantie ook van invloed op het onderzoek zijn. Langzaam maar zeker groeit het wederzijdse vertrouwen en dat is maar goed ook want er worden meer verminkte lijken gevonden. Het vreemde is alleen wel dat zij allemaal op een andere manier zijn verminkt. Het lijkt wel alsof de moordenaar op de zintuigen uit is. De waarheid achter deze moorden is gruwelijker dan je ooit zou kunnen vermoeden.

Met Kind 39 heeft Ilaria Tuti een leuk debuut neergezet. Het verhaal is mooi beschreven in een niet al te ingewikkelde schrijfstijl waardoor het als YA ook geschikt is. Voor mij persoonlijk had het iets moeilijker mogen zijn. De spanning is zeker aanwezig in het boek maar niet echt nagelbijtend. De dader was eigenlijk al direct in het begin van het boek duidelijk, al kwam er verderop in het boek nog wel een zeer interessante twist. Al met al een leuk boek maar voor mij geen echte hoogvlieger.