Een boek vol lef

Ik had de eer een tafel met Manouck te mogen delen op een boekenbeurs, waardoor ik haar beter leerde kennen, nog voor ik haar boek had gelezen. Na een keer of honderd de trailer mee te beleven kon ik niet meer anders dan hem lezen.
Het boek is geschreven zoals Manouck is: open, recht voor de raap, enthousiast, vlot en met heerlijke humor. Nochtans is het een ernstig verhaal, wat helaas maar al te vaak gebeurt. Wat veel te weinig gebeurt, is dat iemand de ballen heeft om het te vertellen. Hiervoor een enorm respect voor Manouck.
Je voelt werkelijk de irritatie opbouwen. Kleine ergernissen, oneerlijk gedrag, tot openlijke discriminatie en overschrijdend gedrag. Of zoals ze het zelf noemt: een angstcultuur. Bang om je mond open te doen, tot het te laat is.
Wat mogen we blij zijn dat Manouck haar mond in dit geweldige boek wel open doet. En hoe.
Om nog te zwijgen van de prachtige vormgeving, waar ze terecht een Indie Award voor mooiste cover voor ontving.